Hoewel hij vorig jaar nog in de Premier League speelde, besloot Dusan Tadic desondanks terug te keren naar Nederland. En zeker niet om af te bouwen. De Serviër zag het als zijn missie om Ajax terug te helpen naar de top van het Europese voetbal. Met succes. Na de galavoorstelling tegen Real Madrid werd hij door de internationale media bejubeld.

REAL MADRID

“In één woord: geweldig. Voor mij, voor iedereen die van Ajax houdt. Hier ben ik voor naar Ajax gekomen. Real en Ajax waren mijn droomclubs toen ik als kind opgroeide in Servië. Dat maakte de wedstrijden tegen Real in de Champions League voor mij ook zo extreem bijzonder. Ik kon en wilde niet falen. Er kwam een droom uit van een jongetje uit Servië, die Ajax en ook Real Madrid altijd als het ultieme voetbalgeluk had gezien. We moeten beseffen dat we als Ajax in Bernabéu iets heel spectaculairs hebben laten zien.

Ajax is een grote club, maar Real Madrid is de grootste ter wereld. Uitgerekend in Madrid speelde ik mijn beste wedstrijd ooit. En dat gold niet alleen voor mij, denk ik, maar voor heel veel van onze spelers. Heel leuk dat ik een ‘10’ kreeg in de belangrijkste Europese sportkranten, maar zonder mijn medespelers was dit absoluut niet gelukt. Iedereen laat zijn individuele kwaliteiten zien, maar uiteindelijk gaat het erom hoe je als team presteert. Die 1-4 in Madrid was een echte teamprestatie. Iedereen heeft een steentje bijgedragen aan dit succes: coaches, stafleden, supporters, spelers.”

“Natuurlijk zou ik deze groep graag bij elkaar houden. Ik heb het er met Erik ten Hag na afloop nog over gehad. Maar ja, in het voetbal kun je alleen nooit zeggen dat je honderd procent zeker een club trouw blijft. Het is erg belangrijk dat we ons allemaal realiseren dat we met Ajax met een mooi project bezig zijn. Stap één was de Champions League halen, toen wilden we overwinteren en nu willen we steeds een ronde verder.

De overwinning op Real Madrid heeft ons een hoop zelfvertrouwen gegeven. We hebben laten zien dat we in de Champions League thuishoren. Niet alleen tegen Real Madrid, maar ook tegen Bayern München en Benfica in de groepsfase speelden we heel goed. Iedereen in Europa heeft het weer over Ajax. Dat is een goed teken. Ajax is nog altijd een van de grootste clubs ter wereld. De jongere spelers realiseren zich dat er op dit moment mooie dingen gebeuren bij Ajax. De club laat zien dat ze willen investeren en iets moois willen opbouwen. We willen allemaal terug naar de plek waar Ajax thuishoort en dat is bij de absolute top van Europa. Ik hoop dat onze reis nog lang gaat duren en dat we nog veel successen gaan beleven met dit team. Dat gevoel zit voor mij heel diep.”

Tekst gaat verder onder de foto

ZIDANE

“Zidane is mijn favoriete speler, hoewel ik in mijn jeugd eigenlijk fan van Real Madrid werd omdat Predrag Mijatovic daar speelde. Maar ik raakte al snel verslaafd aan de passeerbewegingen van Zidane. Toen ik jong was, keek ik altijd naar zijn acties en probeerde ik ook hem na te doen op straat. Duizenden keren. Je wilt dezelfde trucjes doen als hij. Alles wat hij deed, was perfect. Hij was een zeer elegante speler. Al zijn balcontacten waren geweldig. En als coach van Real Madrid heeft hij met drie gewonnen Champions League-finales op rij het ook niet slecht gedaan. Vooral die pirouette met de voet op de bal van Zidane heb ik op straat volledig onder de knie gekregen. Dat liet ik uitgerekend zien in Madrid. Het belangrijkste tijdens Real Madrid-Ajax was dat de Zidane-passeerbeweging waaruit David Neres 0-2 scoorde functioneel was. Hoe ouder ik word, des te scherper ik daarop ben. Het is topvoetbal, geen circusvoorstelling. En dat uiteindelijk door onze overwinning Zidane weer trainer wordt van Real is natuurlijk heel bizar.”

‘Ik heb bij Southampton een keer in mijn onderbroek op het veld gestaan. Ik wilde de fans alles geven wat ik kon. Ik vind dat we dat bij Ajax ook moeten doen’

AJAX

“Ik heb altijd van deze club gehouden. Diep in mijn hart gesloten zelfs. Ajax was al mijn favoriete club toen ik als jongetje in Backa Topala, in een niet eenvoudige tijd voor ons als Servische kinderen, op straat voetbalde. De oude beelden uit de gouden jaren imponeerden enorm. Ik heb de Europa Cup-finale Ajax – Juventus uit 1973 tientallen keren teruggezien.

Als kind leerde ik zo de schoonheid van voetbal kennen. Acties van Ajax-spelers oefende ik op het schoolplein met vriendjes. Ik wist zeker dat ik ooit in dat rood-witte shirt wilde spelen. Ik ben fan van Zinedine Zidane, maar Johan Cruijff vond ik de allergrootste. Met m’n vriendenploeg van een man of tien speelden we op straat altijd partijtjes op het scherpst van de snede. Ik wilde dan altijd Cruijff zijn. Mijn held, ook al heb ik hem nooit in het echt zien spelen.

Er hebben hier bij Ajax zoveel grote spelers rondgelopen, ik krijg kippenvel als ik daaraan denk. Toen Marc Overmars zich vorig jaar meldde, hoefde ik niet lang na te denken. Ik begrijp best dat daar in eerste instantie vreemd tegenaan gekeken werd omdat ik immers bij Southampton speelde in de Premier League.

Ik vind dat jullie zelf de eredivisie altijd erg klein maken, maar het is zeker geen slechte competitie. Ajax is een heel bewuste keuze van mij geweest. In eerste instantie vanwege de unieke historie van de club. En dan gaat het om alles. De geschiedenis, het stadion, de stad Amsterdam, maar ook de filosofie. En die filosofie wordt spelers al van jongs af aan bijgebracht op de plek waar we nu zijn, de Toekomst.

Belangrijk voor mij was ook dat Ajax voorronde Champions League speelde. Dat was altijd een soort van ultiem doel van mij, spelen in de Champions League. En verder zijn er verschillende overeenkomsten tussen Ajax en Servië. De trotse houding, het doorzetten en de mentaliteit van altijd willen winnen. Wat verder voor mij heel belangrijk is, is dat mijn vrouw Dragana en onze kinderen door mijn tijd bij FC Groningen en FC Twente net zo van Nederland zijn gaan houden als ik.”

LEIDER

“Je praat nu met een vriendelijke jongen, maar op het trainingsveld kan ik wat minder aardig zijn. Ik spreek spelers rechtstreeks aan en kan keihard zijn. Ik ben héél eerlijk. Soms is dat lastig voor de ander, omdat ik altijd zeg wat ik denk. Maar dat maakt mij niet uit, want ik denk dat dit de beste manier is om met elkaar te communiceren. Verder maakt onrecht mij heel kwaad. Je kunt me ook niet bozer krijgen dan door tegen me te liegen of te draaien. Gelukkig is dat hier bij Ajax nog maar weinig gebeurd. Het is maar het beste dat dat ook zo blijft. Ik kan echt ontploffen.

Ajax heeft mij ook gehaald om als leider in de kleedkamer op te treden. Ik ben hier gekomen om Champions League te spelen, landskampioen te worden én om mijn stempel te drukken. Ook dat is een belangrijke reden waarom ik naar deze club ben gegaan. Het is belangrijk om als ervaren jongen de grote talenten te begeleiden en te adviseren als zij dat nodig hebben.

Ik speel dit spelletje al heel wat jaren, heb veel meegemaakt. Te beginnen in de Servische competitie. In ons land is er veel meer druk. Als je niet wint, is dat een ramp. Het gaat soms om leven of dood. Bij een nederlaag is het oorlog in de stad. Servische spelers hebben een andere mentaliteit, een andere manier van denken. Want dat is daar nodig. Hier in Nederland is het relaxter. Ik probeer een beetje die keiharde Balkan-mentaliteit over te brengen op de spelers van Ajax.

Natuurlijk moet je bij Ajax ook altijd winnen en zullen de fans niet tevreden zijn na een gelijkspel, maar het is toch anders. Met Klaas-Jan Huntelaar, Daley Blind en niet te vergeten Lasse Schöne doen we alles om die jonge spelers te begeleiden. Elke dag is een mogelijkheid om het beter te doen dan de dag ervoor, dat is mijn motto. En als Frenkie de Jong naar Barcelona gaat, vind ik dat mooi voor hem, maar ik zal er tot het moment dat hij vertrekt voor zorgen dat hij op de trainingen en in elke wedstrijd honderd procent scherp is.

Ik ben ook heel blij als ik zie hoe Hakim Ziyech dit jaar nog weer beter is geworden en echt absolute Europese top is nu. Een fantastische publieksvoetballer. We zijn allebei ego’s en dat kan botsen, maar we worden daar allebei sterker van. Het klikt op het veld tussen ons, we vinden elkaar blindelings. Matthijs de Ligt is dankzij de wedstrijden tegen de internationale topclubs nu al een van de beste verdedigers van Europa. Dan zie je ook weer wat voor een fantastische jeugdopleiding Ajax heeft.

Neres die doorbreekt in de Champions League en het Braziliaanse elftal haalt, Nicolás Tagliafico, Donny van de Beek en ga zo maar door. Ik ben hier om iets moois mee te helpen bouwen, ben ook niet jaloers als ik de enorme bedragen voorbij zie komen die genoemd worden en de belangstelling van de absolute top voor Ajax-spelers. Ik ben eerder blij dat we zo in beeld zijn in Europa. Het voelt goed om aan de ontwikkeling van die jongens bij te kunnen dragen. Het is een persoonlijk project. En het is een serieus project.”

OORLOG

“Ik heb een mooie jeugd gehad. Mijn ouders wonen nog steeds in Backa Topola. Mijn moeder werkte in de landbouw en is een heel lieve vrouw, vaak zelfs té goed. Ze is altijd bezig voor anderen, de beste moeder van de wereld. Ik kwam thuis niets tekort. Mijn vader werkte in een vleesfabriek. Hij is een erg sterke persoonlijkheid. Direct en eerlijk. Hij gaf me zelden een compliment, maar wel vaak een advies. Dat werkte voor mij prima. Heb ik veel van geleerd.

Nu heb ik zelf een zoon en een dochter, Peter van vier en Tara van twee. Heerlijke, energiek kinderen. Ik zie veel van mezelf terug in hen. Bij Peter moet het altijd zijn zoals hij wil. Daar heb ik ook last van. Hij mocht ook opblijven voor mijn debuut bij Ajax, tegen Sturm Graz in de voorronde van de Champions League, en weet nu ook wat zijn vader doet.

Iedereen kent de recente geschiedenis van mijn vaderland Servië. We hebben drie oorlogen meegemaakt. We vochten altijd wel met iemand. De oorlogen hebben een groot stempel op ons gedrukt. In mijn jeugd ben ik natuurlijk geconfronteerd met de Joegoslavische oorlog. Dat heeft een enorme impact op me gehad. We zijn zwaar gebombardeerd en er zijn nog veel littekens.

Voetbal was voor ons de perfecte afleiding en je leerde overleven in harde tijden. De zware tijden maken je als mens juist sterker. Als je zulke dingen hebt meegemaakt, besef je dat het leven niet altijd makkelijk is en dat er altijd wel iets is om voor te vechten. Soms is er niemand die je kan of wil helpen. In veel gevallen moet je leren voor jezelf op te komen. Ik heb altijd geleerd dat je iedere dag beter en beter moet worden. Anders zal je op een dag door iemand worden vervangen. Daar heb ik veel aan gehad de afgelopen jaren in de internationale top van het voetbal.

Die struggle for life leerde ik in mijn jeugd en je kunt die lijn zo doortrekken naar de wedstrijd in Madrid. Daar ging het ook over een keiharde wil om te overleven. Dat voelde ik heel scherp. Daar kwam even die jongen uit Backa Topola weer naar boven. Vechten om te overleven. Dat maakte voor mij die overwinning op Real ook zo speciaal. Alle mensen in de hele wereld waren onder de indruk en in Servië was dat zeker niet anders.

Het imago van Servië was door de oorlog niet best in de wereld. Met sport kan het hele imago van een land worden opgepoetst. Een toptennisser als Novak Djokovic is een soort ambassadeur voor heel Servië. Ik ben er erg trots op dat ik uit Servië kom. Iedereen in Servië heeft een goed hart. We hebben een sterk karakter en een goede mentaliteit. Daarnaast zeggen we altijd wat we denken. Ik ben dol op de directheid van ons volk.

Ik denk dat sporters als Novak en ik een nieuwe generatie Serviërs moeten inspireren. Wij hebben een voorbeeldfunctie, kunnen mensen inspireren. Helemaal de jonge talenten in het land. Iedere dag moet je jezelf in de spiegel kunnen aankijken en tegen jezelf zeggen: ik heb vandaag weer de volle honderd procent gegeven. Als je dat doet, zal je nooit een slecht gevoel hebben of spijt krijgen. Dat is zoals wij Serviërs sport beleven.”

ONDERBROEK

“We spelen voetbal voor de fans. Zonder hen was deze sport nooit zo groot geworden. Ik vind het belangrijk om ze aandacht te geven, want dat verdienen ze. Daarom ga ik waar we ook spelen naar ons supportersvak. Ik zoek de fans op. Ze moedigen ons aan in goede en slechte tijden. Zij geven ons energie en ik geef ze bij iedere wedstrijd mijn shirt.

Zo heb ik bij Southampton een keer in mijn onderbroek op het veld gestaan. Dat was de laatste wedstrijd van het seizoen. Ik wilde de fans alles geven wat ik had. Shirt, broekje, sokken, schoenen, alles. Dat hadden ze verdiend. Ik vind dat we dat hier bij Ajax ook moeten doen. Mijn medespelers maken grappen, zeggen dat ik het doe omdat ik m’n lijf wil showen. Maar dat is niet de reden. Fans zullen zo’n moment voor altijd herinneren. Dat moeten we onthouden.”

Helden Magazine 46

Het verhaal van Dusan Tadic komt voort uit Helden Magazine 46 waar Tom Dumoulin de cover siert. Dumoulin vertelt over zijn huwelijk en hoe hij besloot het plan om helemaal voor de Tour te gaan in 2019 aan te passen ‘’De Giro winnen is fantastisch, maar trouwen gaat verder dan dat’’.

Verder in de 46ste editie van Helden, Lieke & Sanne Wevers vertellen openhartig over de moeilijke tijd, baanwielrenner Harrie Lavreysen over goud op het WK en de Spelen in Tokio, oud-voetballer Jaap Stam blikt terug op voorgaande hoofdstukken in zijn leven, wielrenner Fabio Jakobsen, het dynamische Laura & Lisanne de Witte, beachvolleybalsters Marleen van Iersel & Joy Stubbe, oud-basketballer Michael Jordan, voetbaltrainer José Mourinho, Cor van der Geest over zijn zoons Elco en Dennis, turner Casimir Schmidt, en Victoria Koblenko ging langs bij coureur Tom Coronel.

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.