Renée van Laarhoven (21) en Marijn Veen (22) zijn al jaren beste vriendinnen, huisgenoten én samen hard op weg de nieuwe sterren van het Nederlandse vrouwenhockeyelftal te worden. In aanloop naar het EK hockey in Antwerpen leggen we hen zes stellingen voor. We zijn elkaar weleens spuugzat Marijn: "Het valt wel mee, hè? Een tijdje terug was het helemaal erg, zagen we elkaar iedere minuut van de dag. We speelden allebei bij Kampong, zaten samen in Jong Oranje, en jij woonde ook nog bij mijn ouders." Renée knikt: "Ik kom uit Tilburg, tot mijn zestiende speelde ik bij HC Tilburg, daarna twee jaar bij Oranje Zwart. Tot Marijn belde. Door jou ben ik ook bij Kampong gaan spelen." Marijn: "In het team hadden we het erover dat we versterking nodig hadden. De naam van Renée kwam al snel ter sprake. Onze coach vroeg of ik haar kon bellen op haar te polsen." Renée: "Ik vond het fijn dat ze me zo graag wilden hebben, kende ook al meerdere meiden in het team." Helden Magazine Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

De Held van 2017 was zonder twijfel Tom Dumoulin. Hij won als eerste Nederlander de Giro, werd individueel en met de ploeg wereldkampioen tijdrijden én won de BinckBank Tour. Kortom, alles wat hij aanraakte veranderde in goud. We leggen hem citaten voor die betrekking op hem hadden. ‘Eigenlijk moest deze Ronde van Italië een leerschool voor de klassementsrenner Dumoulin worden. Nu kunnen we zeggen dat hij cum laude geslaagd is.’ -  Erik Breukink. “Ik had absoluut niet verwacht dat ik de Giro al kon winnen. In de Vuelta van 2015 deed ik mee om de eindzege, maar toen was ik niet gestart met de intentie om mee te doen om het klassement. De Giro zag ik als leerschool en ik verwachtte dat ik nog meer testen moest doorstaan voordat ik serieus kans op de eindzege in een grote ronde zou maken.” Je zei voor aanvang van de Giro: ‘Het zou mooi zijn om in de top 10 te eindigen.’ “Dan was het voor mij ook geslaagd, dat meen ik nog steeds. In dat geval was ik niet cum laude geslaagd, maar dan was ik wél geslaagd voor mijn eerste serieuze test als ronderenner.” Kun je je voorstellen dat mensen soms denken dat je voor jezelf een underdog-rol creëert? “Nou... Ik heb een onrealistisch doel en een realistische verwach­ting.” Leg eens uit. “De realistische verwachting, dat is wat ik zelf verwacht. Ik verwachtte dat ik in de Giro rond de zevende plek zou eindigen. De buitenwereld gaat altijd uit van dat onrealistische doel. In mijn achterhoofd zitten die onrealistische doelen ook wel hoor, maar als ik die in de media ga spuien, komen ze als een boemerang terug.” Zo’n onrealistisch doel stel je eigenlijk om jezelf op scherp te zetten? “En om mezelf scherp te houden.” ‘Hij ging gewoon zijn ding doen, hij had beter geslapen dan ik. Dat ik dat nog mag meemaken man, ik ben 36 en dan met een goede vriend van je de Giro winnen.’ - Laurens ten Dam. “Laurens heeft in Maastricht gewoond en gedurende mijn carrière trokken we steeds meer met elkaar op. Afgelopen seizoen werden we ook nog ploegmaten. Geweldig.” Hij vertelde dat jij voor de afsluitende tijdrit in de Giro, toen je nog vierde stond in het klassement, heerlijk hebt geslapen. “ Ik was redelijk relaxed. ‘Goed’ is een groot woord, maar ik had oké geslapen. De spanning begon natuurlijk richting de tijdrit op te lopen, maar ik had vaker met dat bijltje gehakt.” De druk op jouw schouders zal de komende jaren ook niet minder worden, gokken we. “Daar ben ik me van bewust.” Hoe belangrijk is Laurens ten Dam voor jou? “Het is heel fijn dat als ik even in de knoop zit, en die momenten zijn er altijd in een grote ronde, ik even naar iemand toe kan stappen die ik echt vertrouw. Ik ga met iedereen goed om in de ploeg, maar niet met iedereen deel ik mijn diepste gevoelens. Dat doe ik wel met Laurens.” Wat maakt Ten Dam zo speciaal? “Hij brengt mij altijd heel erg terug op aarde. Laurens heeft in het stressvolle leven dat wij leiden door de jaren heen een relaxte weg kunnen vinden. Hij geniet ook nog heel erg van het wielrennen, en dat je kunt blijven genieten is succesfactor nummer één. Ik kan daar nog beter in worden, maar Laurens heeft mij op dat vlak al heel veel geleerd.” Heb je tijd genomen om te genieten van de Giro-zege? “Te weinig.” En van de wereldtitel tijdrijden met de ploeg en individueel? “Ook te weinig. Na mijn wereldtitel dacht ik meteen alweer aan de Ronde van Lombardije. En zo gaat het maar door. Dat is topsporters eigen natuurlijk, dat is ook wat me zover brengt...” Maar tegelijkertijd is het een valkuil. “Ja, als ik steeds maar met de toekomst bezig ben, ben ik niet bezig met gelukkig zijn in het heden. Dat is wel een lesje dat ik afgelopen seizoen heb geleerd. Ik heb sommige momenten te veel in de toekomst geleefd en de komende jaren wil ik dat anders doen.” Ben je weleens bang dat je alleen nog maar gelukkig kunt zijn als je wint? “Ja, en daarom ben ik zo blij dat Laurens in de buurt is, hij helpt me relativeren.” Iedere topsporter zou een Laurens ten Dam om zich heen moeten hebben? “Ja, dat kan ik iedereen aanraden.” Je werkt er knetterhard voor, maar eigenlijk ben je ook wel een beetje een zondagskind. Alle doelen die je dit jaar had gesteld, heb je bereikt. Lachend: “Ik ben geboren op de elfde van de elfde, ben een carnavals­ kind. Ja, ik ben voor het geluk geboren.” ‘Mooi om te horen dat hij ons eeuwig dankbaar is en mooi dat we zo samen hebben gewerkt.’ - Bauke Mollema na de een-na-laatste rit in de Giro. “Ik kan het prima vinden met Bauke. Maar als het koers is, is het wel koers.” Dan tellen vriendschappen niet. “Nee.” Jij klaagde eerder in de Giro dat je wat meer hulp van landgenoot en maatje Mollema had kunnen gebruiken. “Jullie bedoelen de rit naar de Blockhaus zeker. Toen hadden we elkaar meer kunnen helpen, vond ik. Gelukkig hadden we op de een­-na-­laatste dag van de Giro dezelfde belangen, toen heeft hij me heel erg geholpen.” De Spanjaarden weten elkaar in grote rondes vaak te vinden. Dat geldt ook voor Italianen. Moeten jullie de handen niet wat vaker ineenslaan om een Nederlands pact te creëren? “Ik vind: als onze belangen een beetje hetzelfde zijn, moeten we niet nalaten elkaar te helpen.” Hebben jullie het er weleens over gehad? “We hebben geen afspraken gemaakt, maar ik neem aan dat Bauke en de andere Nederlandse renners het ook leuker vinden als ik de Giro win in plaats van Nairo Quintana.” Tegelijkertijd kunnen zij misschien denken: straks gaat alle aandacht naar Dumoulin, terwijl wij graag zelf die aandacht ook willen. “Als ik voor mezelf spreek: als ik een landgenoot een handje kan helpen, zou ik dat niet nalaten.” 'Ik heb zeker de status van Froome nog niet en ik heb ook zeker zijn kwaliteiten bergop nog niet' ‘Hij kan beter niet het arrogante mannetje uithangen, er bestaat ook zoiets als karma. Het kan hem net zo goed overkomen.’ - Vicenzo Nibali tijdens de Giro. “Ik was helemaal over de zeik dat Nibali en Quintana op weg naar Ortisei zo samenwerkten. Ze haalden er in die etappe ook nog allemaal andere vriendjes bij. Het was één grote slag tegen Tom. In de laatste kilometers weigerden ze te helpen toen andere klassements­renners wegreden. Toen heb ik me door de emoties laten verleiden tot boude uitspraken (Dumoulin zei dat hij hoopte dat zij het podium niet zouden halen, red.). Dat heb ik slecht aangepakt, had ik niet moeten doen. Ik had de rust moeten bewaren. Ze hadden die dag alles geprobeerd, dat was hun frustratie natuurlijk. In de rit naar Ortisei brak er iets bij Nibali en Quintana. Het was heel wijs geweest toen juist niets te zeggen. Maar ja, ik deed het wel. En op die uitspraken kwam Nibali natuurlijk heel gevat terug.” Hebben jullie het uitgesproken? “Ja, een dag later ben ik naar Nibali toegegaan en heb ik m’n excuses aangeboden. En hij heeft me later in de Giro ook nog teruggepakt toen ik een slechte dag had.” Dus jij gaat steeds meer op je woorden letten, gaat je diplomatieker opstellen? “Het is tijdens grote rondes als klassementsrenner echt niet slim om in de emotie te reageren, dat is echt een heel belangrijke les die ik heb geleerd.” Maar tegelijkertijd is het wel zo puur en het is wel wie je bent. “Jullie vinden dat leuk, dat snap ik ook wel, maar mij heeft het alleen maar problemen opgeleverd. Als het mij niks brengt, doe ik het de volgende keer niet meer.” In de Giro werd er vaak tegen jou gereden. We herinneren ons het moment dat jij je behoeften moest doen in de roze trui, de rest wachtte niet echt. Chris Froome overkwam ook het een en ander in de Tour en de Vuelta, maar bij hem werd er bijna tot vervelends gewacht tot hij terugkeerde. Is dat status? “Froome heeft een supersterke ploeg en de concurrentie heeft al vaak gezien dat het gevaarlijk is om vroeg aan te vallen. Daardoor heeft heeft hij een andere status dan ik.” Merk jij ook dat renners nu een beetje gaan denken: we moeten Dumoulin niet kwaad maken, want als die op de pedalen gaat staan, kunnen we na afloop aan het zuurstof. “Ik heb zeker de status van Froome nog niet en ik heb ook zeker zijn kwaliteiten bergop nog niet. Froome heeft al heel vaak laten zien dat hij de beste is bergop. Ik ben heel af en toe de beste geweest, maar heel vaak net even niet. Dus ik heb zeker nog niet de onaantastbaar­heid van Froome.” ‘Het is soms net alsof we PlayStation aan het spelen zijn, alles lukt.’ Ploeggenoot Mike Teunissen tijdens de Tour. “Je zou bijna denken dat het zo was bij Sunweb dit seizoen, ja.” Jij won de Giro, in de Tour pakten jullie vier ritzeges, de groene trui en de bolletjestrui, in de Vuelta ging het ook niet verkeerd en bij het WK wonnen jullie de ploegentijdrit en jij won daar nog de individuele tijdrit. “Het gevaar is nu dat we te veel in eigen kunnen gaan geloven. Het is wel de bedoeling om volgend jaar scherp te blijven." Wat is het geheim van Sunweb? “Het begint met een visie, met een plan. Maar ik vind ook dat je niet bang moet zijn van het plan af te wijken. Vanuit gevoel en emotie doe ik wel vaker trainingen op een andere manier dan ik van plan was. Het moet niet copy-paste worden. We moeten altijd ruimte houden voor gevoel en emoties, dat is heel belangrijk in topsport.” Zou jij dan in zo’n strakke organisatie als Sky op je plek zijn? Bij hen lijkt alles juist voorgeprogrammeerd. “Dat lijkt zo. Ik denk niet dat zij meer geprogrammeerd zijn dan wij.” Alles draait bij Sky om maar één ding: Froome de eindzege bezorgen. “Maar als hij de beste is in de Tour, dan ga je toch niet voor iemand anders rijden omdat je die zo leuk vindt? Dat doen ze bij ons ook niet, hoor.” ‘We willen mensen die zich voor honderd procent committeren aan het teambelang. Ik geloof in die visie en ik bewaak die ook.’ Iwan Spekenbrink, algemeen manager van Sunweb tijdens de Vuelta nadat hij dwarsligger Warren Barguil naar huis had gestuurd. “We worden binnen de ploeg allemaal min of meer hetzelfde behandeld. Binnen de ploeg word ik niet gezien als een speciale jongen, hoor. Iedereen kan op me af stappen en met me trainen op trainingskamp. Dan zien die andere jongens ook: die Tom Dumoulin is eigenlijk een doodnormale jongen die best wel hard kan fietsen, maar niet zoveel harder dan ik. Dus als ik de Giro win, denken die andere jongens natuurlijk ook: die niet zo speciale jongen wint ineens een heel speciale wedstrijd, misschien kan ik dat ook.” Heeft jouw succes in de Giro op die manier doorgewerkt in de Tour? “Ja, misschien wel.” Zou je Team Sunweb omschrijven als een vriendenploeg? “Dat gaat misschien wat ver. Ik kan het heel goed vinden met iedereen en sommige jongens zou ik ook voor mijn feestje uitnodigen. Maar we zijn een bedrijf waarvoor meer dan honderd mensen werken, dan ben je niet met iedereen bevriend.” Iwan Spekenbrink stond aan de wieg van het huidige Team Sunweb. Jij werkt inmiddels al jaren met hem samen. Voel je je ook een beetje een product van zijn project? “Ook dat gaat misschien wat ver. Ik voel me heel goed in de ploeg, denk dat de ploeg heel goed bij mij past, maar dat wil niet zeggen dat ik niet zou kunnen presteren in een andere ploeg of dat ik de ploeg alle credits wil geven voor ‘het product Tom Dumoulin’.” Lachend: “Misschien wil Iwan zover gaan, dat is in dat geval aan hem.” Hoe is die rolverdeling met Iwan, heb je het ook over de filosofie met de ploeg met hem, neemt hij jou daarin mee? Je bent immers het gezicht van de ploeg. “We hebben goede gesprekken en zitten eens in de zoveel tijd wat langer samen.” Jij bent een slimme jongen. Leer jij in de jaren dat je nu bij Sunweb zit zoveel dat je in de toekomst een eigen ploeg volgens jouw eigen filosofie zou kunnen inrichten en leiden? “Dat vind ik nu absoluut niet interessant. Als ik zie hoeveel werk Iwan eraan heeft... Het is zijn levenswerk.”‘ Ik spiegel me toch aan Tom Dumoulin. Hij heeft mij geïnspireerd en gemotiveerd en wat Tom laat zien wil ik later ook.’ Ploeggenoot Sam Oomen in aanloop naar zijn debuut als ronderenner in de Vuelta. “Mooi dat Sam dat heeft gezegd.” Hoe kijk jij naar de ontwikkeling van Oomen, die nu 22 jaar is? “Sam is een prachtig kereltje. Ik kan het heel goed met hem vinden, hij is echt een supertalent en er zit ook een goeie kop op.” Jij bent 26, maar loopt toch al weer een tijdje mee. Coach je hem al voorzichtig? “Na het WK zijn we samen nog zes uur door de Ardennen gaan fietsen. Hij pakte de auto, zette die bij mij neer en toen gingen we op pad. Vind ik heel leuk dat hij dat doet. Op zo’n dag vraagt Sam ook van alles aan mij en probeer ik hem ook wijzer te maken. Zoals Sam dat nu bij mij doet, zo deed ik dat met jongens als Laurens ten Dam, Karsten Kroon en Bram Tankink. Het is goed dat Sam af en toe richting het zuiden rijdt om bijvoorbeeld met mij of andere profs te trainen, daar leert hij soms meer van dan altijd met de amateur­ renners in zijn omgeving te gaan trainen.” ‘Mooi compliment, al is het tegelijkertijd natuurlijk erg dubbel om het uit de mond van Armstrong te horen’ Hoe heb jij hem tijdens de Vuelta gevolgd? Hij had in zijn eerste ronde de top tien in het vizier, totdat hij door ziekte af moest stappen. “Ik was in de aanloop naar de Vuelta met Sam op hoogtestage, toen was hij al kneitergoed. Ik heb hem natuurlijk met grote interesse gevolgd. Doodzonde dat hij ziek werd, maar ik viel in mijn eerste Vuelta ook uit.” Lachend: “Dan moet hij zich daar maar aan vastklampen.” Met Wilco Kelderman erbij, die vierde werd in de Vuelta, wordt er een soort van driekoppig monster gecreëerd bij Sunweb op dit moment. “We zijn een gevaarlijk trio als we in dezelfde wedstrijd starten. Maar een driekoppig monster zou ik ons niet willen noemen. Feit is dat we met Wilco en mij twee klassementsrenners hebben die er min of meer staan. We zijn er nog niet, hoor, hebben het kunstje nu allebei één keer laten zien. En Sam moet zich nog verder ontwikkelen en komt er over een paar jaar hopelijk ook bij.” ‘Nederland heeft in Tom Dumoulin een ongelofelijke coureur. Hij heeft net de Ronde van Italië gewonnen, waar het parcours op zijn lijf geschreven was. Ik kijk ernaar uit om hem ook in de Tour te zien in 2018.’ Lance Armstrong. “Mooi compliment, al is het tegelijkertijd natuurlijk heel erg dubbel om het uit de mond van Armstrong te horen. Hij is toch de paria van het wielrennen. Hij heeft heel verkeerde dingen gedaan, maar hij wist wél hoe hij een ronde naar zijn hand moest zetten. Ook als iedereen schoon was geweest, dan had hij waarschijnlijk de Tour gewonnen. Het is natuurlijk heel moeilijk om dat dopingverhaal bij Armstrong naar de achtergrond te plaatsen, maar hij weet als coureur wel wat er nodig is om de Tour te winnen.” ‘Hij was heel imponerend in de Giro. Hij wordt een hele grote concurrent voor me.’ Chris Froome. En hij zei erachteraan: ‘Maar hij zal wel een grote zak wegwerpluiers moeten meenemen.’ “Ik hoop dat ik een grote concurrent van Froome kan worden.” Hij verwijst met de wegwerpluiers natuurlijk naar de nu al beroemde sanitaire stop in de roze trui tijdens de Giro-rit. Die zal voor altijd aan je kleven. “Het is goed afgelopen, daarom vind ik het alleen maar grappig. Ik kan wel lachen om grappen over luiers, hoor.” Word je er nog vaak over aangesproken? “Ja, bijna nog meer dan over mijn overwinning in de Giro.” Is er geen moment dat je denkt: nu kappen? “Nee hoor, het is toch het eerste wat bij iedereen op de lippen brandt als ze mij spreken over de Giro. Topsport heeft ook dramatiek nodig, dan blijven de prestaties nog beter hangen. En wat mij overkwam, heeft de Giro­zege uiteindelijk alleen maar mooier gemaakt.” Sta je te popelen om die strijd met Froome aan te gaan? “In elk interview wordt ingezoomd op de strijd tussen Froome en mij. Op het mogelijke duel in de Tour. Ik snap dat enerzijds wel, hoor.” ‘Tom wordt steeds beter. Froome wordt geleidelijk aan minder en de teams zijn gelijk.’ Steven de Jongh, ploegleider Trek-Segafredo. “Froome minder? Nou, dat denk ik niet. Afgaande op de Tour van dit jaar zou je misschien kunnen denken dat hij enigszins kwetsbaar was, maar in de Vuelta was hij imponerend. En in de Tour is hij desondanks niet echt in gevaar geweest. Hij heeft dat spelletje zo goed door.” We begrepen dat Sky al studie naar je doet, ze zien jou als dé concurrent. Veel mensen hebben hun hoop op jou gevestigd. Dat is nogal wat. “Ach, ik ga dat allemaal niet uit de weg. Als ik de Tour ga rijden volgend jaar, dan ben ik kandidaat voor het podium of zelfs kandidaat om de Tour te winnen als ik echt top ben. Alleen: Froome staat echt nog wel een paar treetjes boven mij. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet van hem kan winnen.” In de Tour moet je het wel tegen die hele Sky-trein opnemen. “Ja, maar wij hebben ook best een mooie trein... Ik heb bewezen dat ik in een grote ronde mijn mannetje kan staan. Maar ik wil eerst wachten tot eind november als ook het parkoers van de Giro bekend is. Dan gaan we een besluit nemen of ik de Tour ga rijden in 2018.” Waar is nog winst te halen voor jou als ronderenner? “Ik hoop dat er fysiek nog een beetje te winnen is. Een jaartje extra training brengt me hopelijk nog wat verder. Al met al is er nog wel wat winst te boeken. Ik ben net 27, normaal gesproken beginnen voor een wielrenner dan de goede jaren.” Helden Magazine 39 Het eerste gedeelte van het verhaal van Tom Dumoulin komt voort uit Helden Magazine 39 waar hij de cover siert. Dumoulin won de Giro en de wereldtitels tijdrijden met de ploeg en individueel. In het extra dikke nummer is er daarnaast volop aandacht voor onder meer de aankomende Winterspelen in Pyeongchang en een terugblik naar het sportjaar 2017. Verder in de 39ste editie van Helden, Europees kampioen, beste voetbalster van Europa en de wereld Lieke Martens, wielrenster Anna van der Breggen over haar wens: de regenboogtrui, Richard Krajicek over uitvliegende kinderen, coachen en het ABN AMRO WTT, schaatser Sven Kramer, schaatsters Ireen Wüst en Irene Schouten, darter Raymond van Barneveld, voetbaltrainer Peter Bosz, de Nederlandse bobsleemannen, alpineskiër Maarten Meiners, shorttrackster Suzanne Schulting, oud-keeper Patrick Lodewijks, Henk Grol, Dione Housheer, Anish Giri en Wendy Rommedahl. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

“Ineens ben je volwassen.” Schaatshunk Kjeld Nuis (27) praat samen met zijn vriendin en voormalig Miss Nederland Jill de Robles (27) vol liefde over de geboorte van hun zoon Jax. Over tranen op weg naar een trainingskamp, liefde op het eerste gezicht en hoe de kleine Jax de sprinter sterker maakt op het ijs richting olympisch succes. De verpleegster die in de ochtend van 6 september haar vroege rondje deed op de afdeling verloskunde van het ziekenhuis in Emmen keek vertederd naar het bed dat was bijgeschoven voor de kersverse vader Kjeld Nuis. Het wiegje naast het bed van moeder Jill de Robles was leeg en Kjeld sliep met zijn nog geen dag oude zoontje Jax op z’n buik. De stoere man met de kwetsbare baby. Jill krijgt nog steeds een brok in haar keel als ze vertelt over dit bijzondere moment na een zware bevalling. “Het was heel lief van Kjeld. Ik vond het vertederend om te zien, het emotioneerde me na een spannende dag. Ik heb een keizersnede gehad. Het ging allemaal goed, maar op een gegeven moment viel zijn hartslagje wat weg en moest Jax er met spoed uit. De eerste nacht moest hij natuurlijk meteen in een bedje slapen. Hij heeft negen maanden in m’n buik gezeten, dus moest hij huilen. Hij vond het maar niks. Toen nam Kjeld hem op z’n borst en hee de hele nacht met Jax geslapen. Dat vond ik heel mooi om te zien. Ik zie Kjeld altijd als een heel uitbundige, stoere jongen, maar toen zag ik hem ineens als papa met z’n zoontje. Prachtig.” Kjeld: “Heel vet was dat. Ik mocht gelukkig bij Jill blijven ’s nachts. Van de verloskamer werden we naar de uitslaapkamer gereden en toen waren we ineens alleen. Geen arts was er meer bij. Jill kon natuurlijk moeilijk opstaan na de operatie. Toen begon Jax te huilen en ik dacht: wat moet ik nou? Ik nam hem tegen me aan, toen werd Jax rustig en is hij op mijn borst in slaap gevallen. We werden om vier uur ’s nachts samen wakker, precies op het moment dat de verpleegster met uitleg kwam en ik moest leren om het luiertje om te doen. Dat ging ook meteen goed. Toen voelde ik me in één keer vader, dat was echt vet cool.” Lekker ding Voor Kjeld en Jill is Jax niet meer dan een logisch gevolg van een onstuimige liefde die een paar jaar geleden begon op een dancefestival vlakbij het Abe Lenstra stadion in Heerenveen. Coach Jac Orie stuurde de schaatsers van Team LottoNL- Jumbo die dag naar huis, omdat de regen een skeelertraining letterlijk in het water liet vallen. Kjeld was te onrustig om thuis op de bank te zitten en dook onder in een dansende meute. Daar viel meteen de voormalige Miss Nederland op. Jill: “Het was meteen raak. Snel oogcontact en hij stapte direct op me af. We hebben nummers uitgewisseld en zo begon het. Ik vond hem meteen een lekker ding. Ik weet dat ik tegen vriendinnen van me zei: ‘Dit moet hem gewoon worden, hij is zo’n leuke jongen.’ Ik was meteen verliefd. Zo’n gevoel had ik nog nooit meegemaakt, kende ik niet van mezelf. Dat was wel heel mooi. Nog mooier is dat hij op mij afkwam en hetzelfde gevoel had. Dat was erg speciaal. Ik wist maar weinig van hem. Herinnerde alleen nog een tv- documentaire toen hij zich niet had geplaatst voor de Olympische Winterspelen in Sochi. Kjeld was toen natuurlijk heel verdrietig. Mijn moeder zei destijds: ‘Nou, dat is wel een leuke jongen. Lekkerding. Misschien moet je hem even opbellen om hem te troosten.’” Kjeld: “Voor mij was het ook heel speciaal. Ik zag Jill en zei tegen m’n vrienden: ‘Moet je kijken!’ Die waren heel bot en zeiden: ‘Houd je bek of stap eropaf.’ Toen kon ik niet anders dan naar haar toe lopen. Echt, liefde op het eerste gezicht. Nog nooit eerder meegemaakt.” Traantje Van coach Jac Orie mocht Kjeld voor de geboorte van Jax wegblijven van het trainingskamp van Team LottoNL- Jumbo in het Italiaanse Cecina, maar begin oktober moest hij toch echt naar Inzell om daar op het ijs hard door te trainen richting de KNSB Cup in Groningen. Op het moment dat zijn teamgenoot Gerben Jorritsma met ronkende motoren aan het wachten was, stond Kjeld met tranen in de ogen met Jax in z’n armen. Het afscheid deed pijn. Voor het eerst twee weken z’n kind niet zien. Kjeld: “M’n meisje missen is al iets, maar die kan ik nog bellen. Maar als je net zo’n kleine hebt... Ik probeerde uit te leggen dat papa twee weken wegging, wat Jax natuurlijk nog niet snapt. Pittig was het, moest ik een traantje om laten. Ik voelde me een watje, vond het zo moeilijk om weg te rijden bij ons huis in Emmen. Gerben zei: ‘Kjeld, doe normaal.’ Jill heeft elke dag filmpjes en foto’s gestuurd om me zo goed mogelijk op de hoogte te houden. Maar zo’n Skype-gesprek of video voelt toch anders. Er is letterlijk afstand. Dat maakte me emotioneel. Ik was net vader, wilde in de wieg kunnen kijken. Het is alsof je opnieuw verliefd wordt. Dat had ik ook toen Jill en ik net met elkaar gingen, toen wilde ik haar ook steeds bekijken. Ha, nu weet ik hoe ze eruitziet. Natuurlijk vind ik Jill nog steeds bloedmooi, maar zo’n ventje... Daar blijf ik mee bezig.” Jill: “Ik vind het lastig dat hij soms twee of drie weken weg is. Aan de ene kant denk ik: ik ben niet meer alleen als hij weg is. Dat is moeilijk en mooi tegelijk. Ik vind het jammer dat Kjeld sommige mooie momentjes van Jax mist. Ik zou graag alles met hem willen delen, maar dat kan niet altijd. De eerste weken was het pittig. Ik stond er soms alleen voor, vond het jn als Kjeld weer met me op de bank zat.” Hoewel hij met z’n hoofd veel bij Jill en Jax was toen hij in Zuid-Duitsland zat, voelde Kjeld zich op het ijs heel sterk. Twee weken nadat hij ziek was geweest en vader was geworden, reed hij een tijd van 1.08,06 op de 1000 meter, een tijd waarmee hij op een WK kan aankomen. Kjeld: “Het vaderschap heeft me echt goed gedaan. Ook als sporter. Vroeger kon ik me over kleine dingen zorgen maken. Nu voel ik me veel zelfverzekerder. Het klinkt misschien een beetje raar, maar het voelt vooral completer. Ineens ben je volwassen.” 'Als je een meisje als Jill tegenkomt dan verandert er een heleboel' Grote liefdes Jill kan haar geluk niet op met de mooiboy van het schaatsen. Ooit was Kjeld een skateboarder, in het wereldje van de halfpipes was hij niet te beroerd om af en toe stiekem een joint op te steken. Ook op het ijs is hij een opvallende verschijning. Met zijn woeste uiterlijk versierde Kjeld niet alleen een contract bij Red Bull, maar in Thialf kreeg hij ook gillende meisjes achter zich aan. Hij is een schaatsidool die geen moeite heeft met zijn populariteit en nooit wegloopt voor een handtekening of een selfie. Jill: “Ik ben heel erg happy en leid een prima leventje. Mooi huis, lieve hond, lief kindje; alles is wel compleet. Ik had een leven waarin ik alles deed op mijn manier. Nu moet ik rekening houden met Kjeld en is mijn planning erg afgesteld op zijn loopbaan. Hij is natuurlijk vaak weg. Daaraan moest ik wel wennen. Dit leventje is natuurlijk prachtig, maar af en toe ook weleens lastig. Als hij op reis is, komt de zorg op mijn bordje. Vlak na de bevalling deed Kjeld erg veel. Leuk om te zien hoe handig hij in de huiselijke dingen en de verzorging van Jax kan zijn en hij vond het prima om te doen. Dat vond ik wel grappig. Je hoort vaak dat mannen dat helemaal niks vinden. Hij deed het meteen, was er nog goed in ook. Nu is de winterperiode aangebroken, moet hij veel weg. Daar ben ik aan gewend geraakt, ik weet dat er dan meer op mijn een heleboel schouders terechtkomt. Als hij dan weer thuis is, is hij ook meteen weer een grote steun en neemt hij de zorg van Jax op zich. Dan kan ik ook mijn eigen tijd indelen en dingen voor mezelf doen. Dat werkt prima bij ons.” Kjeld knikt: “Die rollen pakken we makkelijk op. Onlangs gingen we samen mountainbiken en hebben we Jax bij opa en oma gebracht. Hij moest huilen toen we wilden vertrekken. Ik had me omgekleed, stond te wachten en Jill zei dat we Jax maar weer moesten meenemen. Ik vond dat onzin, omdat hij het daar goed heeft. Toen merkte ik weer dat moeders het lastig vinden om hun kind uit handen te geven. Ik ben wat nuchterder, Jill is heel erg beschermend. Dat is een goede moedereigenschap, hoor.” Jill: “Als ik mijn twee grote liefdes met elkaar zie, dan vind ik dat erg mooi. Ik kan eigenlijk niks mooiers bedenken. Kjeld achter de kinderwagen, dan word ik echt gelukkig, zo schattig. Kjeld komt best jong over. Als ik hem dan als papa zie... Knappe mannen met baby’s vind ik sowieso mooi.” Ze kunnen er nu om lachen. Kjeld wilde eigenlijk pas aan kinderen gaan denken na zijn carrière, maar vanaf het moment dat hij Jill leerde kennen, was er geen seconde twijfel. Toen hij in Emmen bij de studente pedagogische wetenschappen introk, ging het al snel over kinderen. Zeker toen collega’s Wouter olde Heuvel, Stefan Groothuis en Hein Otterspeer op en rond de ijsbaan te vinden waren met hun kids. Jill: “Toen ik Kjeld ontmoette, is alles eigenlijk in sneltreinvaart gegaan. We gingen al heel snel samenwonen. Hij verkocht zijn huis in Heerenveen en kwam naar Emmen. We hadden het over kinderen, het feit dat een aantal andere schaatsers vader werd, heeft het allemaal versneld. Daardoor kwam het gevoel van: waarom niet? Ik had hetzelfde, met vriendinnen om me heen die moeder werden. Ik heb ooit gezegd dat ik voor m’n dertigste moeder wilde worden, maar toen Kjeld er ook nog eens over begon, ging het allemaal heel snel.” Kjeld: “Als je een meisje als Jill tegenkomt, dan verandert er een heleboel. Niet het feit dat ik topsporter ben en wereldkampioen en olympisch kampioen wil worden, maar wel het deel van: kinderen komen daarna wel. Ik vond het mooi om m’n collega’s met hun kinderen bezig te zien. Daar hadden we het met z’n tweeën over. ‘Hoe zie jij dat?’ En: ‘Zullen we het gewoon gaan proberen?’” Fucking goed Jill is veel meer dan de moeder van z’n zoon, ze wil hem ook stimuleren het allerbeste uit zijn schaatscarrière te halen. Ze is thuis geregeld kritisch over de prestaties van Kjeld en probeert geregeld door te vragen. Waar- om is die ene echt grote titel er nog niet? Hoe kan het dat hij zoveel tweede plaatsen hee behaald? Jill heeft Kjeld ook geadviseerd om met een psycholoog te gaan praten. Kjeld: “Sinds ik met Jill ben, heb ik een andere kijk op sommige dingen. Zij doet pedagogische wetenschappen en daar komt ook psychologie bij kijken. Haar moeder is psycholoog. Niet dat ik bij haar moeder op de bank zit en sessies heb of zo, maar ik realiseer me wel dat ik met dat mentale deel nooit echt bezig ben geweest. Op dat vlak heb ik het geregeld laten liggen. Jill zei: ‘Je bent zo fucking goed, conditioneel gaat het goed en technisch is het ook allemaal in orde, maar als je er met je kop niet helemaal bij bent, moet je daar toch echt iets aan doen. Als je start technisch niet goed is, train je daar toch ook op? Als jij voor de start je hoofd niet op orde hebt, dan moet je daar toch ook met iemand aan werken?’ Door die gesprekken heb ik besloten hulp te zoeken bij een psycholoog. Ik wilde een aantal problemen tegelijk aanpakken. Het focussen voor een wedstrijd bijvoorbeeld. Ik was vaak overgeconcentreerd, wilde te graag, was te agressief. Het was zo extreem dat ik helemaal verkrampt aan de start stond, terwijl ik soepel weg moet kunnen schaatsen. Als ik relaxed ben, rij ik hard. Daar heb ik het weleens met Jill over en dan zegt ze: ‘Ga nou gewoon, huppakee!’ Zij geeft me meer een schop onder m’n kont dan dat ze zegt dat het wel goed was. Dat zou ze nooit zeggen, ze is gewoon eerlijk.” Boerderijtje De dromen van Kjeld gaan niet meer alleen over sportprestaties. Samen met Jill ziet hij het helemaal voor zich om Jax op te voeden op een boerderij met paarden. De stoere skateboarder van voorheen kiest nu voor het groen in Drenthe. Kjeld: “Ik vind het daar heel chill. Soms rijden we met de fiets langs de mooiste plekjes en zien daar de meest fantastische huizen te koop staan. Dan dromen we echt samen van een toekomst met onze zoon op het platteland, op een boerderij. Jill is gek op paarden en heeft ook aan wedstrijden meegedaan. Haar droom is om paarden bij ons huis te hebben. Die staan nu bij haar ouders, die hebben een erfje en stallen. Supermooi. In de zomer zijn we daar heel vaak, komen we echt tot rust. Mijn ouders zijn stiekem ook een huis aan het zoeken in het oosten van Nederland, daar in de buurt. Die willen ook graag een oud boerderijtje. Wij willen dat eigenlijk nu ook al wel, maar dat is niet realistisch. Daar komt veel te veel werk om het huis bij kijken. Als Jill klaar is met haar studie en ik met schaatsen, dan gaan wij lekker daar wonen en dan komt er misschien nog een kindje bij.” Helden Magazine Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.