Koen Bouwman won in de Giro twee etappes en het bergklassement. De 28-jarige wielrenner is weer een exponent van het oppermachtige Jumbo- Visma die is opgestaan. Een gesprek met King Koen over opgroeien met de muziek van Normaal, rijden voor het FC Barcelona van het wielrennen en zijn ambities.
Tekst gaat verder onder de foto
K zeg oeh! Ik zeg ah!
Twee keer sprintte Koen Bouwman in heuveletappes naar de ritzege in de Giro d’Italia. Dat hij goed kon klimmen was al wel bekend, maar dat hij ook nog razendsnel is in de laatste meters wist lang nog niet iedereen. Ook nam hij als eerste Nederlander ooit de blauwe bergtrui mee naar huis. Bijnamen waren snel gevonden voor de revelatie van Jumbo-Visma: King Koen of Koen Blauwman. Na terugkomst in geboortedorp Ulft werd hij gehuldigd. “Er zijn veel mensen uit de buurt die mij al vanaf m’n zevende hebben zien rondcrossen. Voor hen is het ook leuk dat ik het zo goed heb gedaan. Van mij hoeft die aandacht niet. Ik heb ook best veel aanvragen van talkshows gehad, maar ik ga liever met m’n vrienden barbecueën, met familie uit eten, lekker vissen of vogels spotten.”
Lachend: “Ik heb al tegen m’n ouders gezegd dat ze me aan m’n jas trekken als ik gekke dingen ga doen. Ik blijf gewoon Koen, hoor. Mijn grote droom was altijd om een keer een rit te winnen in een grote ronde. Ik had ook meteen het gevoel: ik ben zo goed in orde, ik kan het misschien nog wel een keer.” Hij is even stil, zegt dan: “Dat klinkt misschien een beetje arrogant, hè?”
Moeder Angela, net als haar zoon in dienst van Jumbo, maar dan als kassière van de plaatselijke supermarkt, had het maar wat druk met het naaien van blauwe shirtjes voor alle neefjes en nichtjes van Koen. “Van de bedrijfsleider van de Jumbo waar mijn moeder werkt, mocht ze tijdens de Giro telkens eerder naar huis om naar mij te kijken op tv. Ging hij zelf achter de kassa zitten. Toen ik mijn eerste etappe won in de Giro en mijn neefjes en nichtjes mij na afloop met een fles champagne zagen spuiten op het podium, riepen ze: ‘Koen is net Max Verstappen!’”
Koen is een kind van de Achterhoek. De streek waar de jaarlijkse Zwarte Cross een begrip is en waar iedereen de muziek van Normaal en Jovink en de Voederbietels mee kan zingen. “Ik ben ook met die muziek opgegroeid, hoor. Als ik in m’n jeugd met mijn vader in de auto zat naar een koers, dan draaiden we cd’s van muzikanten uit de Achterhoek. De nummers van Normaal kan ik uit volle borst meezingen. De Achterhoek is mijn thuis. Sinds eind vorig jaar woon ik er ook weer. Ik heb met mijn ex-vriendin drie jaar in Assendelft gewoond, maar toen de relatie uitging, ben ik weer teruggekeerd. De mensen daar staan altijd met beide beentjes op de grond.”
‘Toen ik mijn eerste etappe won in de Giro en mijn neefjes en nichtjes mij na afloop met een fles champagne zagen spuiten op het podium, riepen ze: ‘Koen is net Max Verstappen!”
Koen was van jongs af aan bezeten van fietsen. Na lang zeuren kreeg hij op zijn zevende zijn eerste racefietsje. Het fietsen combineerde hij ook nog een tijdje met voetballen. Toen hij bij de F’jes van Ulftse Boys speelde, kreeg hij uitnodigingen voor scoutingsdagen en De Graafschap toonde interesse. Maar Koen koos voor de fiets. Net als streekgenoot Robert Gesink, die opgroeide in Varsseveld, op tien kilometer van zijn ouderlijk huis. “Als tiener was Robert een voorbeeld voor me. Toen ik bij de nieuwelingen reed, gingen we samen weleens fietsen of deden allebei mee aan een toertochtje bij ons in de streek. Het mooie vond ik aan Robert, maar ook aan Bauke Mollema die uit Groningen komt, dat je niet per se op vierduizend meter boven zeeniveau geboren hoeft te zijn om een goede klimmer te zijn.”
Oehoe oehoerend hard
Kwamen zie daor aangescheurd Koen was in de jeugd nooit een van de besten van Nederland. “Ik heb altijd voor mijn plekje moeten knokken. Ik was geen natuurtalent, voor mijn gevoel heb ik meer trainingsuren nodig dan anderen. Primoz Roglic, Jonas Vingegaard en Wout van Aert zijn na een rustperiode binnen de kortste keren weer op niveau. Bizar. Dat is ook het verschil tusen mannen die de Tour kunnen winnen, en mij. Maar met hard werken kun je ook een eind komen.” Hij kreeg op zijn negentiende een plekje in continentale ploeg Jo Piels, ging twee jaar later naar opleidingsploeg SEG Racing.
Een ritzege in de Ronde van de Aostavallei, op zijn 21ste, zorgde voor de ommekeer. Koen mocht halverwege 2015 stage lopen bij LottoNL-Jumbo, de voorloper van Jumbo-Visma. “Die stageplek had ik ook zeker te danken aan Gesink. Robert zat in de Tour toen ik die rit in de Aostavallei won. Ik begreep dat hij toen binnen de ploeg mijn naam liet vallen. In dit wereldje kan het geen kwaad als mannen met de status van Robert je naam laten vallen. Er waren in die periode meer ploegen die interesse toonden, maar ze durfden het toch niet met me aan. Jumbo gelukkig wel.”
Helden Magazine 63
Het eerste gedeelte van het verhaal van Koen Bouwman komt voort uit Helden Magazine 63. We duiken in de slipstream van Max Verstappen. Sportief directeur Jan Lammers bespreekt zijn mooiste momenten op het circuit en Atze Kerkhof weet hoe het is om teamgenoot van Max te zijn.
In deze editie lees je een uitgebreid interview met de vrouwen in het leven van Abdelhak Nouri. Voor het eerst vertellen zijn moeder, zussen, schoonzussen en tante hun aangrijpende verhaal. Daarnaast heeft ook Kira Toussaint een bewogen tijd achter de rug. De zwemster verbrak een gepland huwelijk en vertrok naar Amerika. Ook spraken we met een van de nieuwe boegbeelden van het vrouwenvolleybal: Nika Daalderop en maakt Davy Klaassen zich op voor een nieuw seizoen bij Ajax én een WK.
Marcus Pedersen en Noor Omrani delen naast hun liefde voor de bal ook een hoofdkussen. Zijn broers Jens en Melle van ’t Wout klaar om de shorttrack wereld te veroveren. Jordan Teze speelde zich vorig jaar definitief in de kijker én Ronald de Boer blikt terug op de Champions League-finale van 1995.
Verder is Riemer van der Velde oud-voorzitter van sc Heerenveen. Een gesprek over onder meer de ontwikkelingen van zijn club en Abe Lenstra. Timothy Beck haalde als estafetteloper de Zomerspelen en was vlaggendrager bij de Winterspelen in 2010 én Victoria Koblenko spreekt met judoka Michael Korrel over zijn kwetsbare kant in aanloop naar het WK.
Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 63 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.
