Robin van Persie nam een jaar geleden afscheid. Samen met zijn echtgenote Bouchra blikt hij terug op zijn carrière, die zij samen zo intens hebben beleefd. Een gesprek over liefde, racisme, Louis van Gaal, Arjen Robben, spanning, Oranje en de toekomst en zijn wens om te eindigen waar het begon: bij Feyenoord.
Feyenoord
Het was de wens van Robin van Persie ‘de cirkel rond te maken’; terugkeren bij de club waar hij in 2001 zijn profcarriere begon. Na tweeënhalf jaar Fenerbahçe liet hij in januari 2018 zijn contract ontbinden om terug te kunnen keren bij Feyenoord. Na veertien jaar in het buitenand was het bovendien een mooi moment om met zijn vrouw Bouchra, zoon Shaqueel en dochter Dina huiswaarts te keren.
Bouchra: “Robin raakte in Turkije een beetje op een zijspoor in dat laatste seizoen. In die periode was hij veel aan het bellen met trainer Giovanni van Bronckhorst. Hij zei mij niet wat hij precies wilde, riep alleen: ‘Ik heb Gio weer gesproken.’ Dat was zijn manier om mij een beetje te peilen. Na een paar keer zei ik: volgens mij wil je gewoon terug naar Feyenoord, doe het gewoon, wat heb je te verliezen?”
Robin: “Klopt, maar ik vond alleen de deal die Feyenoord me voorschotelde een beetje karig. En dan heb ik het absoluut niet over geld. Al hadden ze me een fruitmand gegeven, dan was ik ook gekomen. Ik wilde alleen meer tijd, want ik had bij Fenerbahçe weinig gespeeld, moest van ver komen. Het enige waar ik technisch directeur Martin van Geel om vroeg was een contract voor anderhalf jaar, maar ik kon alleen een contract van vier maanden krijgen, dus voor de rest van dat seizoen.
Ik heb echt getwijfeld of ik dat moest tekenen en of we terug moesten gaan. Als ik iets oploop in die vier maanden, dan is het meteen voorbij en sluit ik mijn carrière niet met een positief gevoel af. Ik voelde zoveel twijfels. Bouch sprak toen op me in.”
Bouchra: “Jij zei dat je naar Feyenoord wilde. Onze zoon Shaqueel wilde ook graag in de jeugd bij Feyenoord voetballen. En ik vond het na veertien jaar in het buitenland ook een mooi moment om terug te keren naar Nederland. Ik zei: als het niks wordt en het na vier maanden voorbij is, dan zijn we in elk geval thuis.”
Bouchra: ‘Robin vertelt het als hij iets heeft gedaan in het huishouden en geeft zichzelf dan een compliment: ‘Heb je de vaatwasser gezien? Die heb ik uitgeruimd”
Robin: “Dus we gingen, maar wat de mensen niet wisten was dat ik maar een contract van vier maanden had, dat ik me op het einde van mijn carriere weer moest bewijzen. Ik nam alle risico en daardoor voelde ik toch meteen weer druk. Terwijl ik juist voor het plezier terug wilde keren bij Feyenoord.”
Waarom gaf Van Geel je dat contract voor anderhalf jaar niet?
Robin, lachend: “Hij kreeg dat er niet doorheen…..Bizar natuurlijk. Maar in die vier maanden ging het gelukkig goed. We wonnen de beker. Het ging zo goed dat Feyenoord vroeg of ik alsjeblieft nog een jaar wilde blijven. Zo eindigde mijn carriere toch zoals ik had gehoopt.”
Kriebels
Robin begint meteen te lachen als hij terugdenkt aan de eer ste ontmoeting met Bouchra. “Bouch had haar pyjama aan!” De topscorer aller tijden van het Nederlands elftal kijkt glunderend opzij naar zijn vrouw als hij het zegt. “Ik was in de auto gesprongen, moest snel nog even iets afgeven,” verklaart Bouchra.
Robin gaat er even goed voor zitten in Hotel New York. Enthousiast begint hij te vertellen. “Ik had al over Bouch gehoord van een gezamenlijke vriend, die destijds bij haar in de klas zat. Hij zei tegen mij: ‘Zij is echt helemaal jouw type.’ En het volgende dat hij zei was: ‘Maar vergeet het verder maar, want Bouchra is helemaal out of your league.’ Een paar weken nadat hij dat had gezegd, zaten we samen in de auto. En ja hoor, Bouchra kwam toevallig voorbij. ‘Dat is haar nou,’ zei hij. Ik riep meteen: er achteraan!”
Bouchra: “Ineens stopte Robin voor m’n neus. Stond ik daar dus in m’n pyjama…”
Robin: “Nadat we elkaar heel kort hadden gesproken, stapten we weer in de auto. Die vriend vroeg: ‘En?’ Ik antwoordde: wat een topper! Nou, en nu zitten we hier bijna negentien jaar later samen tegenover jullie.”
Wat vind je zo leuk aan haar?
Bouchra, lachend: “Heb je een half uurtje?”
Robin: “Heel veel vind ik leuk aan Bouch. Ik vind haar sowieso heel erg knap. Ze is echt, puur, eerlijk, superbehulpzaam en een fantastische moeder. Alles wat ik in een vrouw zoek, heeft zij. Ik kan met haar lachen en huilen.”
Bouchra: “We hebben samen zoveel meegemaakt, hebben zo’n hechte band.”
Tekst gaat verder onder de foto
Robin: “Als ik denk aan de beginjaren: dat was pure passie. We voelden meteen dat het goed zat, wilden gewoon samen zijn. De verliefdheid van toen is overgegaan in houden van, maar wat ik vanbinnen voel als ik Bouch zie, is nooit veranderd.”
Bouchra: “Dat verliefde gevoel komt met fases terug. Als jij iets liefs doet, dan is dat er meteen weer. Of als ik hem met onze kinderen Shaqueel en Dina om zie gaan; zo mooi. Daar kan niets tegenop.”
Robin: “Als ik jou zie shinen, dan voel ik meteen weer kriebels. Bouch heeft door de jaren zo vaak aan mij en de kinderen gedacht; nu is het tijd dat ze meer aan zichzelf denkt.”
Bouchra: “Het mooie aan Robin is: hij zegt dit ook gewoon als we met z’n tweeën zijn. Dat hij zo puur is, vind ik zo mooi aan hem. Robin heeft zo’n goed hart. Daarnaast is hij ook nog eens slim en knap. We zijn echt maatjes.”
Robin: “Soms zitten we urenlang te kletsen aan de keukentafel. Dat vind ik echt qualitytime. We zijn geen stel dat elke avond om zeven uur met de pantoffeltjes aan op de bank zit om een serie te kijken. Het is wel gebeurd dat we in een restaurant zaten en we een ouder stel zagen dat een half uur lang zonder iets te zeggen voor zich uit zat te staren. We zeiden tegen elkaar: komt er een dag dat wij elkaar niets meer te melden zullen hebben?
We blijven altijd praten, vinden het niet erg om onze gevoelens uit te spreken; dat is onze kracht. Ook kunnen we het met elkaar oneens zijn, staan allebei voor onze mening en kunnen best pittig en direct zijn. Maar ook dan lukt het ons terug te grijpen naar dat gevoel van per se samen willen zijn.”
Wat is jouw grootste ergernis aan Robin?
Robin, lachend: “O jee.”
Bouchra: “Nou… dat hij soms zo slordig is. Ook in zijn afspraken. Dan roep ik: zet het nou in de agenda!”
Robin: “Bouch is heel erg van de structuur. Dat wil ik, nu ik ben gestopt met voetbal, juist niet. Ik wil even genieten van die vrijheid. Ik zie wel hoe de dag verloopt. Er zijn wel een paar vaste punten, zoals de kinderen van school halen en met Shaqueel naar voetbal en met Dina naar paardrijden. Maar daaromheen wil ik vrij kunnen bewegen. En ja, het kan gebeu ren dat ik iemand tegenkom, waardoor ik later thuis ben. Dan loopt jouw schema in de soep.”
Bouchra: “Maar ik vind ook dat je letterlijk slordig bent. Robin sport nog steeds veel. Vroeger bleef de vuile kleding achter bij de club.”
Robin, lachend: “De spullen en ook het zand neem ik tegen woordig mee naar huis.”
Bouchra: “Ik zie een spoor door het huis lopen van alle activiteiten die Robin die dag heeft gedaan. Eerst kom ik z’n tennisschoenen en outfit tegen, daarna zijn hardloopspullen, vervolgens voetbalkleding. Overal ligt wat.”
Robin: ‘In de laatste fase van mijn loopbaan koos ik er voor om een bal af te spelen. Dan dacht ik: leuk voor Steven Berghuis of Jens Toornstra als zij scoren’
Robin: “Ik geef altijd Shaqueel de schuld.”
Bouchra, lachend: “Sinds wanneer heeft Shaqueel maatje 44?”
Robin: “Maar als je op één dag eerst een bruggenloop doet, daarna padel speelt en vervolgens nog een potje gaat voetballen, heb je telkens andere schoenen en kleding nodig…”
Bouchra: “Het bed opmaken is ook een ergernis, trouwens. Dat je dat niet doet, bedoel ik dan.”
Robin: “We gaan er ’s avonds toch weer in liggen?”
Bouchra, lachend: “O, dan kan ik het bed ook net zo goed niet meer verschonen!”
Robin: “Ja, wel verschonen… Maar van elke dag het bed opma ken, zie ik het nut niet zo in.”
Bouchra: “Maar het kromme is dat jij weleens hebt toegegeven dat je het lekker vindt als het bed helemaal strak is opgemaakt en de kussens goed liggen.”
Robin: “Dat is waar.”
Tekst gaat verder onder de foto
Bouchra: “Nou, ik vind dat ook fijn. Dit zijn dus die discussies die we soms hebben.”
Robin, lachend: “In coronatijd heb ik mezelf een nieuwe naam gegeven: niet papa, maar mapa. Mapa doet de was. O nee, niet de was… Maar mapa ruimt wel de vaatwasser uit.”
Bouchra, lachend: “Nog zoiets! Robin vertelt het altijd als hij iets heeft gedaan in het huishouden en geeft zichzelf dan ook nog eens een compliment. Dan roept hij: ‘Heb je de vaatwas ser gezien? Die heb ik al uitgeruimd.’”
Robin, gierend: “Daarna zeg ik: Bouch, als je de kattenbak wil verschonen… Dat hoeft dus niet meer, want dat heb ik ook al gedaan.”
Bouchra: “Moet ik ook telkens gaan benoemen wat ik allemaal heb gedaan?”
Erger jij je ook weleens ergens aan bij Bouchra?
Robin: “Ehhh…”
Bouchra, lachend: “Dat kan niet.”
Robin, glimlachend: “Nee, ik erger me nergens aan bij Bouchra. Hooguit aan een paar kleine dingetjes…”
Bouchra: ”Ik weet al waar jij je aan ergert bij mij. Mijn eerste antwoord op een voorstel van jou luidt te vaak: ‘nee’.
Robin: ”Ik heb soms een spontaan idee…”
Bouchra: ”Jij bent zo impulsief’.”
Robin: ”Dat is mannen eigen, denk ik. Als ik een idee heb, wil ik dat meteen uitvoeren. Ik wil eigenlijk dat jij zegt: ‘Wat een goed idee heb jij!”’
Helden Magazine 53
Het eerste gedeelte van het verhaal van Robin en Bouchra van Persie komt voort uit Helden Magazine nummer 53. In de 53ste editie verbindt niet alleen het zwemmen Femke Heemskerk, Kira Toussaint en Ranomi Kromowidjojo, maar ook het feit dat ze alle drie bijna gelijktijdig ten huwelijk zijn gevraagd. Daarnaast vertellen Joël en Naomi Veltman hoe zij er in goede en slechte tijden voor elkaar zijn, laat Guus Hiddink zijn licht schijnen over de rentree van Arjen Robben, Oranje en racisme én schittert aanstaande moeder Stefanie van der Gragt in de rubriek ‘Leeuwinnen in het Rijks.’
Verder in de 53ste editie van Helden spraken we met ploeggenoten met hetzelfde doel: Tom Dumoulin en Primoz Roglic. Blikten we met Laurens ten Dam terug op zijn loopbaan én vertelt Lorena Wiebes openhartig over de drugsverslaving van haar broer en hoeveel impact dat op haar en het gezin heeft gehad.
Ook ging Helden langs bij de familie van den Goorbergh. Zonta van den Goorbergh wil in de voetsporen van zijn vader, oud-MotoGP-coureur Jurgen van den Goorberght, treden. De pas vijftienjarige Keet Oldenbeuving werd in 2019 Europees kampioen en won de NOC*NSF Young Talent Award. Theo Lucius voelt vijftien jaar na het mislopen van de Champions League-finale nog steeds de kater.Victoria Koblenko ging langs bij oud-voetballer Bryan Roy én Tessie Savelkouls raakte op 9 februari dit jaar zwaar geblesseerd, de kans dat ze ooit nog kan judoën is klein.
Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.
