Het Nederlands elftal haalde afgelopen zomer de halve finale van het EK. Daarin werd vlak voor tijd met 2-1 verloren van Engeland. Hoewel bondscoach Ronald Koeman terugkijkt op een sportief zeer geslaagd EK, kon zijn vrouw Bartina niet één wedstrijd bezoeken, mede omdat ze vlak voor het WK met spoed in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Vanuit hun woonplaats Barcelona kijkt Ronald in het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine terug op het EK en hij kijkt samen met Bartina terug op de bewogen jaren daarvoor. Ronald Koeman Met welk gevoel reisde jij af naar Duitsland voor het EK? “Met een heel goed gevoel. Ik was vol vertrouwen, hoewel we veel spelers hadden van wie we niet wisten of ze fit zouden zijn. Bij Frenkie de Jong had ik echt het gevoel dat hij dan wel niet de eerste wedstrijd zou spelen, maar gaande het toernooi toch van waarde kon zijn. In de eerste week in Zeist kreeg hij toch weer een reactie bij hogere belasting en daarom hebben we helaas moeten beslissen dat hij niet mee zou gaan. We hadden veel blessures bij onze middenvelders, Marten de Roon, Teun Koopmeiners, Mats Wieffer en ook Quinten Timber vielen weg. We hebben de afgelopen anderhalf jaar zo vaak spelers zien afhaken. En niet alleen bij ons, hoor. Frenkie speelde zijn laatste interland in september 2023, bijna anderhalf jaar geleden. Wat het EK zelf betreft: Memphis Depay was heel lang geblesseerd, maar net weer fit. Of hij wedstrijdfit was, moesten we afwachten. Na zijn goal tegen Oostenrijk dacht ik dat hij er weer zou staan, maar helaas hebben we het hele EK niet de Memphis gezien die we hoopten te zien. Hij vindt dat zelf ook, hoor. En alleen in wedstrijden kun je ervaren of een speler van het niveau Memphis er klaar voor is. Dus ik had goede hoop met Memphis. Voor de duidelijkheid, dit is geen kritiek op spelers of clubs. Spelers worden tegenwoordig optimaal verzorgd. Als je ziet wat spelers in de Premier League na een wedstrijd nog aan behandelingen krijgen, hoe ze worden begeleid, dat is niet te vergelijken met mijn tijd. Wij gingen na een wedstrijd uitgebreid eten in de stad.” En daarna doken jullie het nachtleven nog in. Lachend: “Ja, maar dat kan ook niet meer als je de wedstrijdschema’s van vandaag ziet. Het stoort mij ook heel erg dat de FIFA en UEFA daar niets mee doen en alleen maar meer wedstrijden en toernooien organiseren. Tot voor kort had je om de twee jaar een groot toernooi, het EK en het WK. Nu hebben we met die Nations League er elk jaar in de zomer een toernooi bij. En dan krijgen we in de zomer van 2026 een WK in drie landen - Canada, Amerika en Mexico - dat ook weer een week langer duurt dan het vorige WK. En er komt in de zomer van 2025 ook nog een WK voor clubs, waaraan 32 teams meedoen en dat een maand duurt… Het overvolle speelschema is aanwijsbaar de reden dat er zoveel spelers geblesseerd zijn. Die veel te volle kalender gaat allemaal ten koste van het voetbal en van de kwaliteit.” [caption id="attachment_20583" align="aligncenter" width="1921"] Ronald Koeman[/caption] Terug naar het EK en dan met name naar dat ene moment: de wissel in de eerste helft van Joey Veerman tegen Oostenrijk. Sta je nog steeds achter die beslissing? “Ja, voor honderd procent. Ik vond dat Joey niet goed speelde. Ik was verbaasd dat hij juist faalde in waar hij normaal goed in is: goede passes geven. Op de training liet hij het zien en dan wil je dat vertaald zien in de wedstrijd. In de eerste wedstrijd tegen Polen maakte hij al fouten in balbezit, toch wilde ik hem een tweede kans geven. Ik weet niet hoe het kwam. Het kan zijn dat hij druk voelde van critici die zeiden dat hij het nu ook eens op internationaal niveau moest tonen. De kwaliteit van Joey is de bal naar de goede kleur spelen. Dat was al niet voldoende tegen Polen, maar tegen Oostenrijk was het echt ondermaats. Natuurlijk overzag ik ook de gevolgen. Ik overlegde wat ik van plan was met de andere trainers en realiseerde me hoe zwaar zo’n beslissing zou vallen, maar op een gegeven moment vond ik dat ik de beslissing niet langer kon uitstellen. Joey heb ik na de wedstrijd en ’s avonds met rust gelaten. Ik zag dat hij helemaal kapot zat. Dan is het mijn taak als trainer om hem de volgende dag mijn beslissing uit te leggen, hem te helpen op de training en in gesprekken weer vertrouwen te geven. Joey nam me niets kwalijk. Ik heb als speler ook nooit de trainer de schuld gegeven als ik achter elkaar zes ballen bij de tegenstander inleverde. Ik heb hem ook weer gebracht in de eerstvolgende belangrijke wedstrijd die nog niet beslist was, de achtste finale tegen Roemenië, om te laten zien dat ik hem niet had afgeschreven. 'Ik zag dat Joey Veerman helemaal kapot zat. Dan is het mijn taak als trainer om hem de volgende dag mijn beslissing uit te leggen. Joey nam me niets kwalijk' Kijk, het menselijke aspect mag je als coach niet uit het hoofd verliezen, dat deed ik ook niet, en dat hoort ook bij deze tijd. In mijn tijd waren we veel harder voor elkaar en in de tijd van Johan Cruijff en Willem van Hanegem waren spelers nog veel harder voor en tegen medespelers in en buiten het veld. Ik verheerlijk die tijd niet hoor, maar soms mogen spelers ook wel iets harder voor en tegen elkaar zijn. De acceptatie van harde kritiek is wel heel miniem geworden.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Ronald Koeman is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV. Werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden. Ze vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi. Zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Lasse Schöne Voor het eerst in vijftien jaar, na Feyenoord in 2002, stond een Nederlandse club weer in een Europese finale. Dat leek aan het begin van het seizoen 2016/2017 ver weg. In de voorronde van de Champions League werd Ajax kansloos uitgeschakeld door Rostov (thuis 1-1, uit 4-1). Maar onder de nieuwe trainer Peter Bosz werd het in de Europa League poulewinnaar. Vervolgens werd thuis in de kwartfinale met 2-0 afgerekend met Schalke 04. In Gelsenkirchen stond het na negentig minuten echter ook 2-0, waarna de thuisclub in de verlenging een 3-0 voorsprong nam. Ajax toonde veerkracht, scoorde twee keer en bereikte zo de halve finale. Daarin ontmoette het Olympique Lyon, dat in het eerste duel met 4-1 verslagen werd. De 3-1-nederlaag in Frankrijk was net voldoende voor plaatsing voor de finale. Die eindstrijd op 24 mei 2017 in het Zweedse Solna, tegen het Manchester United van José Mourinho, werd een slaapverwekkende wedstrijd; leed dat verzacht had kunnen worden door ’m te winnen. Maar dat gebeurde niet. Lasse Schöne, inmiddels 38 en speler van NEC, blikt terug. “In de jeugd en mijn beginjaren als prof was ik een nummer 10. Zulke spelers waren ook mijn idolen: Michael Laudrup en Roberto Baggio. Bij Ajax was ik onder trainer Frank de Boer ook een nummer 10, en ook rechtsbuiten. Bij Peter Bosz, die in 2016 onze nieuwe trainer werd, was Davy Klaassen aanvoerder en nummer 10. Daarom vertelde ik Bosz dat ik ook op ‘6’ kon spelen. Daar zou hij over nadenken. Soms heb je een beetje geluk nodig. Ajax verloor in het begin van dat seizoen thuis van Willem II met 2-1. Ik speelde niet, maar toen we drie dagen later voor de beker weer tegen Willem II moesten, zei Peter: ‘Dit is je kans, hier heb je de aanvoerdersband en je speelt op 6; laat maar zien.’ We speelden een geweldige wedstrijd. We wonnen met 5-0 en ik scoorde. Later heb ik gehoord dat Peter na een kwartier zei: ‘Lasse is mijn nummer 6 dit seizoen.’ Dat is ook een mooie positie waar ik achteraf gezien wel eerder in m’n carrière had willen spelen, omdat je heel veel aan de bal komt. Het werd een goed jaar, waarin we helaas net een puntje tekortkwamen voor het kampioenschap, maar wel de Europa League-finale haalden. Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Lasse Schöne komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal. Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 

Ian Maatsen Ian Maatsen (22) vertrok in 2018 van PSV naar Chelsea. Dit jaar kwam hij uit voor Borussia Dortmund, waarmee hij de Champions League-finale haalde. Het leverde hem een transfer naar Aston Villa en een EK met Oranje op. De verdediger bewijst iedereen die riep dat hij te vroeg naar het buitenland vertrok zijn ongelijk. We legden hem vijf stellingen voor. Met een lach op zijn gezicht schuift Ian Maatsen op 13 juni aan bij de persconferentie van Oranje. Een dag eerder heeft hij alsnog een belletje gekregen van Ronald Koeman. Eerder was hij afgevallen voor de definitieve selectie, maar Frenkie de Jong is geblesseerd en dus moet Ian zo snel mogelijk naar Wolfsburg, de thuisbasis van Oranje, komen. Daarvoor moest hij wel het jacht, dat in de buurt van Mykonos dobberde en waarop hij vakantie vierde, verlaten. Minder leuk voor zijn vriendin, maar de plicht riep. “Ze heeft goede zon gepakt voor vijf dagen, dus ze moet wel blij zijn,” vertelt hij grappend over het afbreken van de vakantie in Griekenland. Het is snel gegaan met Ian, die vorige zomer nog een EK speelde met Jong Oranje. Hij maakte naam nadat hij afgelopen winter op huurbasis de overstap van Chelsea naar Borussia Dortmund maakte. Ian was al snel niet meer weg te denken uit de basis, bestreek de hele linkerkant. Hij verdedigde niet alleen, maar stoomde ook vaak mee op en gaf assists. Kortom: Ian is een moderne back en die zijn gewild. Dortmund wilde hem graag definitief overnemen, maar Aston Villa kaapte hem weg. De Premier League-ploeg maakte meteen 44,5 miljoen over naar Chelsea. Wat Oranje betreft: speeltijd kreeg hij niet op het EK, op zijn debuut voor het Nederlands elftal moet hij nog even wachten. Maar als hij zich zo stormachtig blijft ontwikkelen, zal het niet lang meer duren. Het voetbalbloed stroomt bij de familie Maatsen door de aderen “Je kunt wel stellen dat voetbal bij onze familie hoort. Mijn vader en zijn twee broertjes hebben bij HVO in Vlaardingen gespeeld. Daar ben ik ook als jonge jongen begonnen.” Jij bent opgegroeid op de pleintjes in Vlaardingen. Hoe was jouw jeugd? “Ik heb een heel leuke jeugd gehad. We waren niet arm, maar ook niet rijk. Mijn ouders gaven me alles wat ik nodig had. Ik had goede vrienden om me heen. We waren altijd buiten aan het voetballen of kattenkwaad aan het uithalen. Eigenlijk deed ik alles wat kinderen op die leeftijd doen.” Van je vijfde tot je dertiende speelde je in de jeugd van Feyenoord. Hoe was dat als jonge jongen uit de buurt? “Ik was een heel trots mannetje. Elke dag liep ik in mijn Feyenoord-trainingspak door de buurt, trots te wezen dat ik voor Feyenoord mocht spelen. Een mooie tijd waaraan ik veel vrienden heb overgehouden.” Jouw oudere neven Dalian en Darren hebben ook allebei het profvoetbal gehaald. Vraag je hen vaak om advies? “Zij hebben allebei ervaring opgedaan in het buitenland en in Nederland. Soms vroeg ik aan hen wat zij zouden doen in bepaalde situaties.” Lachend: “Ik zei altijd al tegen hen dat ik de beste ben van ons drie, dan kreeg ik te horen dat ik het eerst maar eens moest laten zien.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Ian Maatsen komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 

Niels Vink Niels Vink (21) verloor door een meningokokkenbacterie beide benen en de topjes van zijn vingers. Als rolstoeltennisser in de quad-klasse bereikte hij de eerste plaats op de wereldranglijst en won hij tot op heden vijf grandslamtitels. Zijn grote rivaal? Landgenoot Sam Schröder. Zijn grote concurrent in de strijd om paralympisch goud in het enkelspel en zijn kompaan in de strijd om goud in het dubbelspel. Voor de fotoshoot trekt Niels Vink ‘zijn benen’ en de spijkerbroek even uit en zet ze, Nikes eronder, rechtop neer bij het bankje. Hij gaat in zijn rolstoel zitten. Voor Niels de gewoonste zaak van de wereld. “Ik was een keer in Toverland en toen ik in een attractie ging, bleef mijn moeder wachten. Ik trok mijn benen uit en die stonden daar naast de attractie. Kwam er een kind aanlopen en dat vroeg waar de andere helft van dat kind met die benen was... Ineens was ík de attractie.” Bacteriële infectie Niels had net zijn eerste verjaardag gevierd toen het misging. Hij werd aangevallen door een meningokokkenbacterie. Vlak na kerst in 2003 zaten zijn ouders plots bij hem te waken aan het ziekenhuisbed. Een bacteriële infectie takelde de kleine Niels toe. Zijn benen moesten geamputeerd, net als zijn vingertoppen. Zijn ouders vreesden dat Niels het niet zou redden. “Ik weet er gelukkig niks van. Voor mijn ouders moet het verschrikkelijk zijn geweest.” Foto’s van toen zijn er, maar die heeft Niels nog nooit gezien. “Ik wil ze liever niet zien, wil er niet aan worden herinnerd, omdat ik het niet bewust heb meegemaakt. Misschien wil ik de foto’s zien als ik ouder ben.” Uiteraard had wat Niels overkwam grote impact op het gezin. “Tijdens kerst heeft mama het altijd moeilijk gehad, omdat het in die dagen gebeurde. Daarom vind ik het altijd fijn thuis te zijn met de kerstdagen. En als mama mij dan ziet lachen, vergeet ze het weer.” Als kind liet hij zich niet tegenhouden, ondanks zijn beperkingen. “Ik kroop door de gymzaal en had verder een normale jeugd. Als een ander kind vroeg hoe ik de trap opkwam, dan liet ik dat zien. En daarna gingen we weer verder met spelen, zo makkelijk zijn kinderen. Ik was gewoon Niels. En Stiphout is klein, dus zo’n beetje iedereen wist wat er was gebeurd.” Zijn dorpsgenoten volgen hem op de voet. “Nadat ik op de Paralympische Spelen van Tokio goud en brons had gewonnen, duurde een bezoek aan de supermarkt makkelijk een uur, kinderen wilden met mij op de foto. En in het nabijgelegen Helmond voel ik me ook thuis. Mijn kleuterleraar is daar sportwethouder, ik ken de burgemeester goed, word er vaak voor iets gevraagd. Bij het nieuwe gemeentehuis werd ik als een van de bekende Helmonders gevraagd een tegeltje te zetten. Ik mocht ook het nieuwe gebouw van mijn oude middelbare school openen.” ‘Tegenwoordig kun je kosmetisch iets laten doen aan de littekens, maar dat hoeft voor mij niet. Dit is wie ik ben. Ik heb geen schaamte’ Niels kijkt naar zijn littekens. “Bizar dat een bacterie dit kan doen... Iedereen draagt ’m bij zich, bij mij ontpopte die bacterie zich. Gewoon domme pech.’’ Niels heeft ook littekens op zijn armen en een plekje op zijn gezicht. ‘‘Tegenwoordig kun je kosmetisch iets laten doen aan de littekens, maar dat hoeft voor mij niet. Dit is wie ik ben. Ik heb geen schaamte. Ik besef dat het er heftig uitziet, maar vind het ook wel grappig, zoals met de broek en benen uittrekken. Als ik een relatie zou krijgen? Nervositeit? Nee, hoor. Tja, dit is gewoon wie ik ben.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Niels Vink komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Verspringer en sprinter Joël de Jong doet zijn verhaal, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 

Jorrel Hato Jorrel Hato (18) maakte als zestienjarige zijn debuut in het eerste van Ajax. Hij werd niet alleen de jongste aanvoerder van de Amsterdammers ooit, maar ook van een Nederlandse club in Europa. Tevens debuteerde hij in Oranje. We spraken de verdediger over Rotterdam-Zuid, zijn rijbewijs, de aanvoerdersband en zijn dromen. Jorrel en zijn lichaam “Ik ben best ijdel. Niet dat ik heel lang voor de spiegel sta, hoor. Mijn haar heb ik zo gedaan, in vijf minuten, maximaal tien. Maar ik vind het wel belangrijk om er goed uit te zien. Welke merken ik draag, maakt mij niet zoveel uit, maar ik wil wel leuke kleding aan. Of ik ook weleens Crocs draag zoals Brian Brobbey?” Lachend: “Nee, ik draag gewoon schoenen naar de club.” Ben je tevreden met jouw lichaam als je in de spiegel kijkt? “Voor nu wel, maar als ik uiteindelijk naar een grote club in Europa wil, moet ik ook sterker worden. Er kunnen nog wel wat spieren bij.” Je hebt een tatoeage op je linkerarm met een leeuw en een gladiator. Heeft die nog een speciale betekenis? “Nee, de leeuw is altijd mijn lievelingsdier geweest. Binnenkort komen er nog wel tatoeages bij, denk ik.” Jorrel en Rotterdam-Zuid Je bent opgegroeid in Rotterdam-Zuid. Hoorde je vanuit je slaapkamerraam de Kuip ontploffen als er was gescoord? “Ja, ik kon de Kuip horen.” Hoe zag jouw jeugd eruit? “Ik speelde veel op een Cruyff Court met jongens uit de buurt en met mijn broertje Elgyn. Hoewel hij vijf jaar jonger is, mocht hij altijd meedoen met ons.” Jouw vader is geboren op Curaçao, je moeder heeft Kaapverdische roots. Wat heb jij daarvan meegekregen? “Niet heel veel, ik ben gewoon Nederlands. Natuurlijk heb ik opa’s en oma’s aan beide kanten waar ik vaak kwam, maar verder heb ik niet veel invloeden van beide landen in mijn jeugd gevoeld. Op Kaapverdië ben ik maar twee keer geweest, op Curaçao een stuk vaker.” Je begon met voetballen bij De Zwervers in Rotterdam-Zuid, ging in 2015 – op je negende – naar Sparta. Hoe waren je eerste jaren in de jeugdopleiding? “Heel leuk. We hadden ook een goed team, deden altijd bovenin mee tegen Ajax, PSV, AZ, Feyenoord en waren niet veel minder dan die topclubs. Uiteindelijk kwam Ajax toen ik twaalf was. Mijn moeder kreeg een telefoontje. Ze vertelde me dat Ajax me wilde hebben. Als een club als Ajax komt, zeg je natuurlijk geen nee.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Jorrel Hato komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met Ian Maatsen. Hij had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 

Dinja en Joeri van Liere Dinja en Joeri van Liere zijn een uniek duo. Dinja (33) deed als amazone mee aan de Olympische Spelen in Parijs, broer Joeri (38) maakt zich op voor de Paralympische Spelen als rolstoelbasketballer. Twee gezinsleden die in dezelfde maand deelnemen aan de Spelen; historie hebben ze sowieso al geschreven. Bij het domein van zijn zus, de stal in Uden, speelt Joeri met de honden, die de basketbal net zo interessant vinden als hij. “Het is heel mooi hier.” Hij kijkt naar ‘de bak’ waarin zus Dinja rijdt. Verderop in de wei staan de paarden. Dinja en Joeri groeiden samen met hun broer Twan op in het Zeeuwse Kapellen, waar Joeri nog altijd woont. De broers raakten in de ban van motorcross. “Ik croste al op mijn vierde, we waren elk weekend onderweg voor races. Jij was een crossmeisje, ging altijd mee toen je klein was, maar speelde dan met vriendinnetjes in de blubber en het zand.” Dinja: “Jullie toerden door Nederland, gingen zelfs naar Tsjechië voor het jeugd-EK. Ik vond het leuk, maakte veel mee.” Joeri: “We verbleven vaak op een camping. Elke maandag op school had ik een nieuw verhaal te vertellen, leuker dan dat van klasgenootjes.” Dinja: “Ik zat ook niet op dezelfde golflengte als mijn klasgenootjes.” Flits en surprise Waar haar broers in de ban waren van motorcrossen, werd Dinja al op jonge leeftijd verliefd op paarden. De sponsor van Joeri en Twan had dochters die paarden hadden. “Ik wilde nergens anders meer heen dan naar die paarden. Daarna kreeg ik van mijn opa mijn eerste pony: Flits, een springpony. Ik kreeg hetzelfde leven als mijn broers, maar dan in een andere wereld. Opa bracht Flits en mij overal naartoe. Het gaf me een gevoel van vrijheid, ik was niet aan één plek gehecht.” Lachend: “Het was het tegenovergestelde van een burgerlijk bestaan.” Na Flits kwam Surprise, ook een springpony. “Over hem had ik niks te vertellen, die ging gewoon stilstaan midden in het parcours. Mij werd geadviseerd om dressuur te gaan doen, zodat ik meer controle over de pony zou krijgen. Zo is het begonnen. Het mooie aan dressuur is dat als je een paard, dat iets minder kwaliteit heeft, netjes africht en er goed mee oefent, je heel veel ver kunt komen. Bij het springen ben je afhankelijk van een paard dat de kwaliteit heeft hoog te springen.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Dinja en Joeri van Liere komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker.  Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 

John de Wolf John de Wolf (61) is een van de boegbeelden van Feyenoord. Vroeger als speler, nu alweer vijf jaar als assistent-trainer. Voorafgaand aan het nieuwe seizoen leggen we hem stellingen voor. “Ik heb de mooiste baan van Nederland.” Arne Slot is de beste trainer met wie ik ooit te maken heb gehad “Arne is een heel complete trainer. Zijn veldtrainingen waren heel goed, achter alles wat hij deed, zat een doordacht plan. Technisch en tactisch is hij ijzersterk. Hij is bovendien een prima manager en presenteert zich altijd heel goed. Kortom, Arne heeft het totale pakket, past heel goed bij deze tijd. Want de voetbalwereld is heel anders dan toen ik speler was. Je moet als trainer tegenwoordig veel meer facetten beheersen. Heb ik het er nog niet eens over dat alles wat je als trainer doet door social media veel meer onder een vergrootglas ligt. Iedereen heeft een mening over je. Er is veel meer druk dan in onze tijd.” Was jij een betere speler geweest met Arne Slot als trainer? “Als wij met de staf bij elkaar zaten om de training in elkaar te zetten en voor te bereiden, dacht ik geregeld: van deze oefenstof was ik ook een betere speler geworden.” Wat zei je toen Slot vertelde dat hij naar Liverpool ging? “Ik heb hem van harte gefeliciteerd, begreep hem. Hoe mooi is het dat Arne door de voordeur uit de Kuip vertrekt? Dat is niet altijd trainers van Feyenoord gegund. Met Arne is Feyenoord in 2023 landskampioen geworden en afgelopen seizoen pakten we de beker. Ik vind het ook goed dat er al in mei duidelijkheid was over zijn toekomst, zodat hij na de laatste wedstrijd op een mooie manier afscheid kon nemen van de supporters en er binnen de club ook duidelijkheid en rust was in aanloop naar dit nieuwe seizoen.” Hebben jullie nog contact? “Af en toe, want Arne was voor mij niet alleen een fantastische trainer, hij is ook een geweldig mens.” Had je met hem meegewild naar Liverpool? “Nee, ik heb een bepaalde rol bij Feyenoord en die kan ik in mijn ogen alleen op deze manier bij deze club invullen. Ik zit geworteld in deze club. Zeker nu de club het zo geweldig doet, is het geweldig om hier te zijn.” Je werkt pas een paar weken met hem samen, maar wat is jouw eerste indruk van de nieuwe hoofdtrainer Brian Priske? ‘‘Heel goed. Hij weet wat hij wil, is duidelijk en gedreven. Daarnaast is hij ook fijn in de omgang. Hij is eerlijk en hecht veel waarde aan het groepsgevoel.’’ Ik ben een geboren assistent “Ja, ik ben de ideale man om naast een hoofdtrainer te staan. Ik ambieer het hoofdtrainerschap niet, het is denk ik niet verkeerd voor een trainer om een assistent naast zich te hebben die in zijn achterhoofd andere ambities heeft. Ook ben ik iemand die liever een beetje vanuit de luwte opereert. Ik ben ook hoofdtrainer geweest bij amateurclubs, maar dat is anders dan hoofdtrainer zijn van een profclub. Zoals ik net al zei: daar komt vandaag de dag zoveel meer bij kijken. Ik ken mijn kwaliteiten. Ik bied jongens een luisterend oor. Ze mogen altijd bij me aankloppen. Ik sta een beetje tussen de hoofdtrainer en de spelersgroep in. Ook zeg ik altijd: ik ben geen politieagent. Ik ben ook wel een beetje een vertrouwenspersoon voor veel spelers. Ik filter wat ik hoor, ben geen postduif die alles doorbrieft.” Kloppen ze vaak bij jou aan? “Geregeld. Ik beweeg me makkelijk tussen die jongens en die accepteren dat ook van mij. Als ik iets zie op de training of in de wedstrijd kan ik ook in het voorbijgaan even twee of drie dingetjes tegen iemand zeggen. Dat kan een technische of tactische aanwijzing zijn. Op menselijk vlak probeer ik er ook voor hen te zijn. Het is belangrijk voor spelers dat er iemand bij de club is bij wie ze met alles terechtkunnen.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met John de Wolf komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, maken we kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 

Jesper de Jong Jesper de Jong (24) speelde in januari zijn eerste grandslamtoernooi. Op de Australian Open bereikte hij de tweede ronde, waarin hij verloor van de huidige nummer één van de wereld, Jannik Sinner. Ook op Roland Garros haalde hij de tweede ronde, daarin pakte hij een set tegen latere winnaar Carlos Alcaraz. Helden ging in aanloop naar de US Open (26 augustus – 8 september) bij hem langs in Zandvoort. Jannik Sinner & Carlos Alcaraz “Zij gaan de komende tien jaar onze sport domineren. De manier waarop Sinner en Alcaraz zich profileren op en naast de baan is bewonderenswaardig. Ik kijk veel naar hen. Bij Alcaraz kijk ik vooral naar zijn gedrag. Het tennisgedeelte is moeilijk af te kijken; zijn lichaamsbouw heb ik niet. Maar ik kan wel wat leren van zijn professionaliteit en hoe hij mentaal op de baan staat. Alcaraz en Sinner zijn zeker op mentaal gebied grote voorbeelden. Zij balen ook heus wel als het even niet goed gaat, maar het heeft amper invloed. Alcaraz laat een teleurstelling nog iets meer zien dan Sinner. Sinner is echt een ijskonijn, laat niks merken. Bij de beste drie spelers van dit moment hoort in mijn ogen ook nog Holger Rune. Qua type speler lijkt hij een beetje op Novak Djokovic. Sinner kun je meer met Roger Federer vergelijken en Alcaraz lijkt op Rafael Nadal. Van allemaal kan ik wat leren. Rune heeft weer een ongelooflijke vechtersmentaliteit.” Zijn die spelers toegankelijk; heb je contact met hen? “Sinner en Alcaraz zijn dat absoluut. Rune ken ik van vroeger, van de jeugdtoernooien. We speelden geregeld tegen elkaar. Hij heeft zijn eerste titel bij de profs gewonnen door mij te verslaan in de finale. Hij zegt me gedag, maar Sinner en Alcaraz zijn wat toegankelijker. Maar het contact is vrij oppervlakkig, hoor.” Jij kwalificeerde je in januari bij de Australian Open voor het eerst voor het hoofdtoernooi van een grandslamtoernooi. Op de foto aan de muur in je huis in Zandvoort hangt een foto waarop je op je rug op de baan ligt. Jij had net de derde en laatste kwalificatiewedstrijd gewonnen van de Argentijn Camilo Ugo Carabelli. “Het was een absurde wedstrijd. We speelden drie uur lang in 35 graden in Melbourne. Er zat zoveel spanning op. Ik had een matchpoint op 5-4 in de derde set, werd gebroken en niet veel later mocht hij de wedstrijd uitserveren, maar brak ik hem. De supertiebreak won ik met 10-7. Ik was al een aantal keren dichtbij kwalificatie geweest. Op de US Open van 2022 stond ik een set en een break voor, maar verloor alsnog. Op Roland Garros lukte het vorig jaar ook niet, na een grote voorsprong. Het was een struggle, maar in Australië lukte het me eindelijk om me te kwalificeren voor een grandslamtoernooi.” Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Jesper de Jong komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.  

Cody Gakpo Cody Gakpo (25) speelde een goed EK, werd gedeeld topscorer en gebombardeerd tot de ‘nieuwe Arjen Robben’ van het Nederlands elftal. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen? Dortmund, woensdag 10 juli, 23.00 uur. Het laatste fluitsignaal heeft geklonken. De uitslag van de halve finale van het EK: Nederland-Engeland 1-2. Verdriet bij de spelers van het Nederlands elftal. Het publiek wordt nog even bedankt, dan verdwijnen de spelers in de catacomben. De oranjegekleurde tribunes stromen langzaam leeg. Het contrast met een paar uur eerder kan niet groter. In de vroege avond struikelen naar schatting honderdduizend Nederlanders over elkaar in de binnenstad. Het noodweer dat overtrekt tijdens de Oranjemars schrikt hen niet af. Snollebollekes rijdt mee in een van de dubbeldekkers, de hele optocht gaat ‘van links naar rechts’. De overheid roept op niet naar de speciale fanzones te komen. Te vol. Het sentiment rondom het Nederlands elftal? Positief en hoopvol. Een derde plaats in de groepsfase en een gunstige loting in de knock-outfase lijkt iedereen te zijn vergeten. En Engeland is te kloppen. Ondanks wereldspelers als Jude Bellingham, Phil Foden, Harry Kane en Bukayo Saka overtuigen ze niet op het EK. De ploeg wordt niet gespaard door de Engelse fans en pers, die meer verwachten met zulke spelers. Bovendien hebben ‘wij’ Cody Gakpo, weten de fans. De linksbuiten die de gave heeft om gevaarlijk naar binnen te dribbelen en met zijn rechterbeen al drie keer scoorde – hij maakte de openingsgoals tegen Polen, Oostenrijk en Roemenië – en nog een assist gaf. Iedereen in Nederland is lovend over Gakpo. Ex-international Arnold Mühren, Europees kampioen in 1988, geeft hem in De Telegraaf het cijfer 8,5 na de achtste finale tegen Roemenië, waarin hij uitgeroepen werd tot speler van de wedstrijd. “Hij biedt Oranje zoveel kwaliteit. Hij trekt gewoon het hele elftal over de streep.” En: “Elke keer als Gakpo aan de bal komt, ga je ervoor zitten. Wat we met Arjen Robben in het verleden hadden – hij gaat naar binnen, de tegenstander weet dat hij gaat schieten en niemand stopt hem – dat hebben we nu met Gakpo. Er gaat zoveel dreiging van hem uit.” Ook ‘de nieuwe Robben’ kan het verschil niet maken in de halve finale. De snelle voorsprong dankzij een rake knal van Xavi Simons is even hoopvol, totdat Harry Kane snel gelijkmaakt vanaf de penaltystip en Ollie Watkins in de blessuretijd voor de genadeklap zorgt. Wel wordt Gakpo met zijn drie goals gedeeld topscorer van het EK. Op zijn prestaties kan hij nog niet met trots terugkijken, zegt hij na afloop, dat komt later wel. “We hadden natuurlijk gehoopt op de finale. Het zat er ook wel in misschien. Helaas is het niet gelukt, maar we deden zeker niet onder voor de Engelsen.” Een dag later plaatst hij op zijn Instagrampagina een bericht: ‘For though righteous fall seven times, they rise again. Proverbs 24:16.’ Kortom: al valt Cody Gakpo, hij staat weer op. Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het verhaal over Cody Gakpo komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen.  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal en Lasse Schöne blikt terug op de Europa League-finale van 2017.   Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 

Harrie Lavreysen Harrie Lavreysen (27) is de te kloppen man in Parijs. De baanwielrenner heerst al jaren op de sprint, met de Nederlandse ploeg en individueel. Hoe gaat hij om met de immense verwachtingen? Hoe slaagt hij erin om al zo lang zijn sport te domineren? We leggen hem in Helden Magazine nummer 72 voor vertrek naar Parijs zeven stellingen voor. Ik eet, slaap en drink baanwielrennen “Ik sta ermee op en ga ermee naar bed, ben de hele dag bezig om te kijken of ik nog beter kan worden. Denk nou niet dat ik knettergek ben, of dat ik echt als een monnik leef, maar alle keuzes die ik maak, staan in het teken van baanwielrennen. Zeker in aanloop naar de Spelen. Steeds stel ik mezelf de vraag: word ik hier beter van?” Heb jij nog andere hobby’s dan baanwielrennen? “Niet echt. Als mensen die vraag stellen, antwoord ik vaak: films kijken. Daar kan ik nog wel voor gaan zitten. Maar verder...” Sta jij ondanks twee gouden olympische medailles en dertien wereldtitels nog voor elke training te popelen om weer de baan op te gaan? “Nou... Ik heb ook trainingen waarvan ik op voorhand al weet dat die heel veel pijn gaan doen. Maar ook dan denk ik: die heb ik nodig om weer ietsje beter te worden. Kijk, het is ook leuk om te trainen en makkelijker op te brengen als je steeds beloond wordt voor alle inspanningen.” Jij vertelde al eens eerder dat jij het verschil maakt doordat jij je lichaam in een bepaalde hoek kunt houden als je door de bochten rijdt en daardoor je krachten nog heel goed kwijt kunt waar dat bij concurrenten minder het geval is. En dat je voortdurend bezig bent jezelf en de concurrentie te analyseren. Knikt: “Daarbij komt nog dat ik door de jaren heen mijn lichaam beter heb leren kennen. Een aantal jaren geleden maakte mijn trainer Hugo Haak de trainingsprogramma’s en die voerde ik vervolgens uit. Nu schrijf ik ze ook zelf. Er zijn dus met de jaren wat dingen veranderd, maar de instelling is nog steeds dezelfde: dagelijks bezig zijn met verbeteren en steeds mezelf de vraag stellen of het goed is wat ik doe. Dat analyseren blijft erbij horen. Ook van de concurrentie. We hebben een database van wedstrijden. Bij elke wedstrijd is er iemand van ons aanwezig die niet alleen ons, maar ook alle concurrenten filmt. Ik kan heel makkelijk wedstrijden van mezelf en van een willekeurige concurrent opzoeken. Tijdens trainingen wordt ook alles gefilmd, zodat ik die meteen kan terugkijken.” Is die toewijding en discipline de sleutel van het succes? “Als ik een wedstrijd heb gereden, kan ik het wel even loslaten, maar al snel grijp ik terug op mijn routines. Voor de volgende wedstrijd ben ik al mijn tegenstanders alweer aan het bestuderen. Begin dit jaar deed ik niet mee aan de wereldbekerwedstrijd in Australië. Dat nam niet weg dat ik wel alles heb bekeken. Ik mag mezelf niet laten verrassen, moet zien wat voor ritten de andere renners gereden hebben. In een olympisch jaar ben ik daar nog scherper op.” Helden Magazine nummer 72 Het eerste gedeelte van het interview met Harrie Lavreysen komt voort uit Helden Magazine nummer 72. Het extra dikke zomernummer van Helden staat volledig in het teken van drie grote sportevenementen: het EK voetbal in Duitsland, de Tour de France en de Olympische Spelen in Parijs. Op de cover van de 204 pagina's tellende editie schitteren drie rolmodellen van wereldklasse uit de Nederlandse atletiek: Femke Bol, Sifan Hassan en Lieke Klaver. Wat is het geheim van hun succes? Experts zoals Ellen van Langen, Caroline Feith, Bart Bennema en Gregory Sedoc delen hun inzichten. EK voetbal De sportzomer van 2024 wordt afgetrapt met het EK voetbal, dat op 14 juni begint. In deze Helden een verhaal over Ronald Koeman. Onder andere Frank Rijkaard, Ruud Gullit, broer Erwin Koeman, Guus Hiddink, Jordi Cruijff en Rafael van der Vaart delen hun mening over de bondscoach van het Nederlands elftal. Verder ging Helden naar Milaan voor een interview met revelatie Tijjani Reijnders en zijn vrouw. Daley Blind 106-voudig international - bespreekt zijn indrukwekkende carrière aan de hand van foto’s. Brian Brobbey over de bondscoach, Marco van Basten, zijn toekomst, zijn roots en racisme. Arie Haan gaat vijftig jaar terug in de tijd, naar het WK voetbal in West-Duitsland dat eindigde met een nationaal trauma. Jan Wouters blikt terug op het gewonnen EK van 1988, ook in Duitsland. Het is nog altijd de enige hoofdprijs van Oranje. Tour de France  Na het EK volgt de Tour de France, van 29 juni tot en met 21 juli. In deze Helden lees je een interview met sprinter Fabio Jakobsen en een portret van Mathieu van der Poel, die ook de olympische wegwedstrijd in Parijs rijdt. Jeroen Blijlevens en Steven de Jongh, ploegleiders bij Lidl-Trek, vertellen hun verhaal, en we vragen ons af: kan Sepp Kuss na de Vuelta ook de Tour winnen? Olympische Spelen De Olympische Spelen vinden plaats van 26 juli tot en met 11 augustus. Chef de mission Pieter van den Hoogenband kijkt terug op zijn gouden race twintig jaar geleden. Turnster Sanne Wevers bereidt zich voor op haar laatste kunstje, en BMX’er Niek Kimmann over zijn post-olympische dip. Sharon van Rouwendaal gaat voor goud in het openwater, roeizussen Bente en Ilse Paulis geven een dubbelinterview, en Simone van de Kraats hoopt op goud in het waterpolo. Bovendien gingen we op bezoek bij Tes Schouten, Caspar Corbeau en Arno Kamminga, de drie schoolslagmusketiers. Alle drie zijn ze een medaillekandidaat in Parijs. Voor het eerst sinds 1992 plaatse een Nederlands duo zich op de 500 meter kanosprint voor de Spelen. Hoog tijd om kennis te maken met Selma Konijn en Ruth Vorsselman. Triatlontopper Maya Kingma stelde ernstige misstanden aan de kaak binnen het topsportprogramma van de triatlonbond. Dat werd de triatleet niet door iedereen in dank afgenomen. Joost Luiten is sinds kort vader en worstelde met golfyips. In aanloop naar de KLM Open, die hij twee keer won, doet hij zijn verhaal.