Word abonnee
Meer

Baanwielrennen

Harrie Hattrick

Een fenomeen. En dat al op zijn 27ste. Harrie Lavreysen is al jaren de koning van het sprinten op de baan. Het ene na het andere record sneuvelt. In Parijs volbracht hij zijn gouden missie, hij won drie keer olympisch goud. Maar ook bij de EK en WK ging hij naar huis met drie gouden plakken. En de honger is nog lang niet gestild. Voor het dubbeldikke jubileumnummer sprak Helden tal van intimi over de Sportman van het Jaar en schoof aan bij Harrie Hattrick zelf. Harrie Lavreysen “Het is gestoord,” zegt Harrie Lavreysen nadat hij in het Deense Ballerup zijn zesde wereldtitel op rij heeft veroverd op de sprint. Wat een jaar heeft hij achter de rug. Al een tijdje geleden riep hij dat hij voor Harries Hattrick naar Parijs ging: goud op alle drie de olympische sprintdisciplines. Drie jaar eerder keerde hij uit Tokio terug met goud op de teamsprint en de individuele sprint, maar moest hij zich tevreden stellen met brons op de keirin. Dat kon beter. Op het podium na de keirin kreeg hij dit keer ook het goud om de nek, en uit de jas van zijn trainingsjack haalde hij ook de gouden plakken van de teamsprint en sprint. Leuk voor de foto. De medailles bungelden vervolgens dagenlang om zijn nek. Bij de huldiging in het TeamNL-huis, bij het bezoek aan koning Willem-Alexander en koningin Máxima op paleis Huis ten Bosch in Den Haag en bij de huldiging in zijn geboorteplaats Luyksgestel. Ruim twee maanden na de goldrush in Parijs wachtte de WK in Denemarken. Opnieuw scoorde hij een hattrick, Harrie pakte de wereldtitel op de teamsprint, kilometertijdrit en sprint. De collectie regenboogtruien bestaat nu uit zestien exemplaren. De Fransman Arnaud Tournant, tijdens zijn loopbaan winnaar van veertien wereldtitels, is uit de boeken. Met het winnen van zijn eerste wereldtitel op de – niet-olympische – kilometer is hij nu op alle vier de sprintdisciplines minimaal één keer de beste van de wereld geweest. Alleen Sir Chris Hoy, de Britse baanlegende die tijdens de WK bekendmaakte op zijn 48ste aan terminale prostaatkanker te lijden, lukte dat ook. Overigens scoorde Harrie in 2024 nóg een hattrick. Begin januari won hij bij de EK in Apeldoorn de titels op de teamsprint, sprint en keirin. Het is inderdaad gestoord wat hij op zijn 27ste allemaal al heeft gewonnen. Geen record is veilig voor Harrie Lavreysen. En dan te bedenken dat het noodlot hem nog maar acht jaar geleden naar de baan dreef. Gelukshoedjes Loes en Peter Lavreysen zagen Harrie op zijn vierde al op zijn crossfietsje bovenaan de startheuvel staan bij BMXvereniging De Durtrappers in Luyksgestel, het Noord-Brabantse dorp vlak bij de Belgische grens. Bij de eerste bult viel hij. Het gevolg: wenkbrauw kapot, vier hechtingen. Dat Harrie voor het BMX’en koos, kwam door zijn vader, vertelde hij in radioprogramma Villa VdB van Omroep Max. “Ik ben een groot motorsportliefhebber en ik zag het BMX’en eigenlijk als opstapje voor de motorcross. Ik wilde Harrie op latere leeftijd wel op een crossmotor zien rijden.” Harrie deed daarnaast aan turnen. Moeder Loes: “Harrie vond turnen heel leuk. De trainer zei meteen al: ‘Jij kunt straks heel leuk turnen, maar je wordt nooit een topturner, want daarvoor ben je te groot.’” De keuze viel daardoor op het BMX’en. Zijn zussen Anne en Mieke gingen ook vaak mee naar wedstrijden. Op zijn elfde zagen ze Harrie Nederlands kampioen worden en drie jaar later pakte hij in Nederland de Europese titel bij de jeugd. Peter: “Vanaf het moment dat hij echt begon te winnen, nam het zelfvertrouwen toe. Dat was de omslag.” Loes: “Hij ging steeds meer filmpjes kijken, bekeek hoe anderen het deden, verdiepte zich er steeds meer in.” “Op zijn zestiende begon hij met krachttrainingen en toen ging het ontzettend hard. Hij scheurde uit zijn broek, dat was het Popeye-effect,” aldus Peter Lavreysen bij Villa VdB. Vader Lavreysen: 'Op zijn zestiende begon hij met krachttrainingen en toen ging het ontzettend hard. Hij scheurde uit zijn broek, dat was het Popeye-effect' Harrie maakte op zijn achttiende de overstap naar het baanwielrennen. Met BMX’en had hij vaak last van zijn schouders. Bij een wedstrijd in Valkenswaard schoten na een val beide schouders gelijktijdig uit de kom. Dat was de druppel, vond ook de bondscoach. Loes: “We reden naar het ziekenhuis en toen zei hij al: ‘Bij het baanwielrennen hebben ze me gevraagd of ik mee wil doen. Dat mag ik toch wel proberen? Ik hou zo van het topsportleven.’ Ik zei: jee, dan zitten we de hele dag binnen… Dat doe je dan, uit liefde voor je kind.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Harrie Lavreysen is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Een fenomeen. En dat al op zijn 27ste. Harrie Lavreysen is al jaren de koning van het sprinten op de baan. Het ene na het andere record sneuvelt. In Parijs volbracht hij zijn gouden missie, hij won drie keer olympisch goud. Maar ook bij de EK en WK ging hij naar huis met drie gouden plakken. En de honger is nog lang niet gestild. Voor het dubbeldikke jubileumnummer sprak Helden tal van intimi over de Sportman van het Jaar en schoof aan bij Harrie Hattrick zelf. Harrie Lavreysen “Het is gestoord,” zegt Harrie Lavreysen nadat hij in het Deense Ballerup zijn zesde wereldtitel op rij heeft veroverd op de sprint. Wat een jaar heeft hij achter de rug. Al een tijdje geleden riep hij dat hij voor Harries Hattrick naar Parijs ging: goud op alle drie de olympische sprintdisciplines. Drie jaar eerder keerde hij uit Tokio terug met goud op de teamsprint en de individuele sprint, maar moest hij zich tevreden stellen met brons op de keirin. Dat kon beter. Op het podium na de keirin kreeg hij dit keer ook het goud om de nek, en uit de jas van zijn trainingsjack haalde hij ook de gouden plakken van de teamsprint en sprint. Leuk voor de foto. De medailles bungelden vervolgens dagenlang om zijn nek. Bij de huldiging in het TeamNL-huis, bij het bezoek aan koning Willem-Alexander en koningin Máxima op paleis Huis ten Bosch in Den Haag en bij de huldiging in zijn geboorteplaats Luyksgestel. Ruim twee maanden na de goldrush in Parijs wachtte de WK in Denemarken. Opnieuw scoorde hij een hattrick, Harrie pakte de wereldtitel op de teamsprint, kilometertijdrit en sprint. De collectie regenboogtruien bestaat nu uit zestien exemplaren. De Fransman Arnaud Tournant, tijdens zijn loopbaan winnaar van veertien wereldtitels, is uit de boeken. Met het winnen van zijn eerste wereldtitel op de – niet-olympische – kilometer is hij nu op alle vier de sprintdisciplines minimaal één keer de beste van de wereld geweest. Alleen Sir Chris Hoy, de Britse baanlegende die tijdens de WK bekendmaakte op zijn 48ste aan terminale prostaatkanker te lijden, lukte dat ook. Overigens scoorde Harrie in 2024 nóg een hattrick. Begin januari won hij bij de EK in Apeldoorn de titels op de teamsprint, sprint en keirin. Het is inderdaad gestoord wat hij op zijn 27ste allemaal al heeft gewonnen. Geen record is veilig voor Harrie Lavreysen. En dan te bedenken dat het noodlot hem nog maar acht jaar geleden naar de baan dreef. Gelukshoedjes Loes en Peter Lavreysen zagen Harrie op zijn vierde al op zijn crossfietsje bovenaan de startheuvel staan bij BMXvereniging De Durtrappers in Luyksgestel, het Noord-Brabantse dorp vlak bij de Belgische grens. Bij de eerste bult viel hij. Het gevolg: wenkbrauw kapot, vier hechtingen. Dat Harrie voor het BMX’en koos, kwam door zijn vader, vertelde hij in radioprogramma Villa VdB van Omroep Max. “Ik ben een groot motorsportliefhebber en ik zag het BMX’en eigenlijk als opstapje voor de motorcross. Ik wilde Harrie op latere leeftijd wel op een crossmotor zien rijden.” Harrie deed daarnaast aan turnen. Moeder Loes: “Harrie vond turnen heel leuk. De trainer zei meteen al: ‘Jij kunt straks heel leuk turnen, maar je wordt nooit een topturner, want daarvoor ben je te groot.’” De keuze viel daardoor op het BMX’en. Zijn zussen Anne en Mieke gingen ook vaak mee naar wedstrijden. Op zijn elfde zagen ze Harrie Nederlands kampioen worden en drie jaar later pakte hij in Nederland de Europese titel bij de jeugd. Peter: “Vanaf het moment dat hij echt begon te winnen, nam het zelfvertrouwen toe. Dat was de omslag.” Loes: “Hij ging steeds meer filmpjes kijken, bekeek hoe anderen het deden, verdiepte zich er steeds meer in.” “Op zijn zestiende begon hij met krachttrainingen en toen ging het ontzettend hard. Hij scheurde uit zijn broek, dat was het Popeye-effect,” aldus Peter Lavreysen bij Villa VdB. Vader Lavreysen: 'Op zijn zestiende begon hij met krachttrainingen en toen ging het ontzettend hard. Hij scheurde uit zijn broek, dat was het Popeye-effect' Harrie maakte op zijn achttiende de overstap naar het baanwielrennen. Met BMX’en had hij vaak last van zijn schouders. Bij een wedstrijd in Valkenswaard schoten na een val beide schouders gelijktijdig uit de kom. Dat was de druppel, vond ook de bondscoach. Loes: “We reden naar het ziekenhuis en toen zei hij al: ‘Bij het baanwielrennen hebben ze me gevraagd of ik mee wil doen. Dat mag ik toch wel proberen? Ik hou zo van het topsportleven.’ Ik zei: jee, dan zitten we de hele dag binnen… Dat doe je dan, uit liefde voor je kind.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Harrie Lavreysen is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Voetbal

Edwin van der Sar: ‘Het geluk is de winnaar’

Edwin van der Sar stapte eind mei 2023 op als algemeen directeur van Ajax. Anderhalve maand later, op 7 juli, werd hij op vakantie in Kroatië getroffen door een hersenbloeding. In 2009 was zijn toen 36-jarige vrouw Annemarie ook al getroffen door een hersenbloeding. Beiden blikken in het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine terug op een bewogen periode. Edwin van der Sar “Ik word nu al blij als ik buiten blauwe lucht zie,” zegt Edwin van der Sar. “Dat ik geen volle agenda heb, is nieuw voor ons.” Zijn vrouw Annemarie: “Edwin en ik doen tegenwoordig een hoop dingen samen waar we vroeger niet in alle rust aan toekwamen. We zijn vooral aan het bijkomen van een heftig jaar dat volledig in het teken stond van Edwins revalidatie. We plannen ook niet teveel op een dag. Vanochtend hebben we een online meeting gehad met de Hersenstichting. En nu dit interview.” Edwin: “Ik kan je zeggen: ons huidige leven bevalt ons uitstekend. De hersenbloeding en de gevolgen daarna waren natuurlijk best heftig. Nu ik me weer goed voel en zogezegd in goed vaarwater zit, zie ik de toekomst als een mooie reis.” Edwin had een indrukwekkende carrière als keeper. In 22 seizoenen kwam hij uit voor Ajax, Juventus, Fulham en Manchester United en droeg hij 130 keer het Oranje-shirt. Hij won onder meer twee keer de Champions League, twee keer de wereldbeker voor clubteams en negen landstitels. Hij stopte in 2011 en ging een jaar later aan de slag bij Ajax, waar hij in elf jaar tijd de functies bekleedde van directeur marketing en algemeen directeur. Ook was hij tien jaar bestuurslid van de ECA, de European Club Association. Edwin was er medeverantwoordelijk voor dat Ajax als gevolg van de door Johan Cruijff ingezette Fluwelen Revolutie weer succesvol werd binnen en buiten de landsgrenzen. In 2023 nam Edwin afscheid van Ajax. “Het laatste jaar bij Ajax was zeker niet mijn leukste jaar. Ik vertrok eind mei als algemeen directeur, ik was moe en voelde me op dat moment niet zoals ik me zou willen voelen. Anderhalve maand later, op 7 juli, werd ik in Kroatië getroffen door een hersenbloeding. Ik heb twee weken in het ziekenhuis gelegen. Toen ik naar huis mocht, begon het traject van werken aan mijn herstel, met veel rusten, onderzoeken, verschillende keren naar het ziekenhuis voor foto’s en scans, dan weer zus, dan weer zo. Er kwam best een hoop op me af. Er waren heel veel lieve mensen die van mij of Annemarie wilden weten hoe het met me ging. Maar alle energie en focus ging uit naar de verschillende onderzoeken en mijn herstel. Wij hebben daardoor noodgedwongen, zeg maar uit zelfbescherming, veel mensen afgehouden. Ik wilde eerst herstellen. Dat kon alleen door rust te pakken en zelf te bepalen wanneer ik iemand wilde zien. Pas na vijf maanden zijn we samen wat meer dingen gaan doen en weer mensen gaan zien.” Annemarie: “Toen Ed zich na een half jaar weer goed voelde, wilde hij samen mooie reizen gaan maken.” Edwin: “Begin december regende het hier alleen maar en zeiden we ineens tegen elkaar: laten we gaan skiën. Er was genoeg sneeuw en er waren nog geen rijen voor de liften. We stonden alleen met locals op de latten. Daarna zijn we een grote reis van bijna zeven weken gaan maken. We gingen naar Hongkong, Australië en verbleven zes weken in Nieuw-Zeeland. We gingen van hotel naar een B&B en vervolgens weer naar een glazen huis in de natuur. Ik werd niet gestoord door dringende telefoontjes, er was niet de noodzaak dat ik wedstrijden moest bezoeken. Dat was in vergelijking met mijn leven van de voorgaande elf jaar een aangename verandering.” [caption id="attachment_20592" align="aligncenter" width="2560"] Edwin van der Sar en zijn vrouw Annemarie[/caption] Annemarie: “De rust en de ruimte in die landen en de tijd voor elkaar waren heel bijzonder. We zijn al heel lang samen en zaten altijd maar in die voortrazende trein, kenden nooit een moment van echte rust. Toen Edwin was gestopt, gingen we lekker op vakantie en toen... We zijn zo dankbaar dat hij helemaal is hersteld. Het was een moeilijke beslissing om te stoppen bij Ajax, maar achteraf zijn we zo blij dat hij dat besluit al had genomen. Stel je voor dat hij op 7 juli nog bij Ajax had gewerkt, dan was hij mentaal in een heel ander reintegratietraject terechtgekomen, dan had hij toch de verantwoordelijkheid voor de club nog meer gevoeld. Ajax is niet alleen een grote organisatie, alles om de club wordt ook nog eens duizendmaal uitvergroot.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Edwin en Annemarie van der Sar is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Edwin van der Sar stapte eind mei 2023 op als algemeen directeur van Ajax. Anderhalve maand later, op 7 juli, werd hij op vakantie in Kroatië getroffen door een hersenbloeding. In 2009 was zijn toen 36-jarige vrouw Annemarie ook al getroffen door een hersenbloeding. Beiden blikken in het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine terug op een bewogen periode. Edwin van der Sar “Ik word nu al blij als ik buiten blauwe lucht zie,” zegt Edwin van der Sar. “Dat ik geen volle agenda heb, is nieuw voor ons.” Zijn vrouw Annemarie: “Edwin en ik doen tegenwoordig een hoop dingen samen waar we vroeger niet in alle rust aan toekwamen. We zijn vooral aan het bijkomen van een heftig jaar dat volledig in het teken stond van Edwins revalidatie. We plannen ook niet teveel op een dag. Vanochtend hebben we een online meeting gehad met de Hersenstichting. En nu dit interview.” Edwin: “Ik kan je zeggen: ons huidige leven bevalt ons uitstekend. De hersenbloeding en de gevolgen daarna waren natuurlijk best heftig. Nu ik me weer goed voel en zogezegd in goed vaarwater zit, zie ik de toekomst als een mooie reis.” Edwin had een indrukwekkende carrière als keeper. In 22 seizoenen kwam hij uit voor Ajax, Juventus, Fulham en Manchester United en droeg hij 130 keer het Oranje-shirt. Hij won onder meer twee keer de Champions League, twee keer de wereldbeker voor clubteams en negen landstitels. Hij stopte in 2011 en ging een jaar later aan de slag bij Ajax, waar hij in elf jaar tijd de functies bekleedde van directeur marketing en algemeen directeur. Ook was hij tien jaar bestuurslid van de ECA, de European Club Association. Edwin was er medeverantwoordelijk voor dat Ajax als gevolg van de door Johan Cruijff ingezette Fluwelen Revolutie weer succesvol werd binnen en buiten de landsgrenzen. In 2023 nam Edwin afscheid van Ajax. “Het laatste jaar bij Ajax was zeker niet mijn leukste jaar. Ik vertrok eind mei als algemeen directeur, ik was moe en voelde me op dat moment niet zoals ik me zou willen voelen. Anderhalve maand later, op 7 juli, werd ik in Kroatië getroffen door een hersenbloeding. Ik heb twee weken in het ziekenhuis gelegen. Toen ik naar huis mocht, begon het traject van werken aan mijn herstel, met veel rusten, onderzoeken, verschillende keren naar het ziekenhuis voor foto’s en scans, dan weer zus, dan weer zo. Er kwam best een hoop op me af. Er waren heel veel lieve mensen die van mij of Annemarie wilden weten hoe het met me ging. Maar alle energie en focus ging uit naar de verschillende onderzoeken en mijn herstel. Wij hebben daardoor noodgedwongen, zeg maar uit zelfbescherming, veel mensen afgehouden. Ik wilde eerst herstellen. Dat kon alleen door rust te pakken en zelf te bepalen wanneer ik iemand wilde zien. Pas na vijf maanden zijn we samen wat meer dingen gaan doen en weer mensen gaan zien.” Annemarie: “Toen Ed zich na een half jaar weer goed voelde, wilde hij samen mooie reizen gaan maken.” Edwin: “Begin december regende het hier alleen maar en zeiden we ineens tegen elkaar: laten we gaan skiën. Er was genoeg sneeuw en er waren nog geen rijen voor de liften. We stonden alleen met locals op de latten. Daarna zijn we een grote reis van bijna zeven weken gaan maken. We gingen naar Hongkong, Australië en verbleven zes weken in Nieuw-Zeeland. We gingen van hotel naar een B&B en vervolgens weer naar een glazen huis in de natuur. Ik werd niet gestoord door dringende telefoontjes, er was niet de noodzaak dat ik wedstrijden moest bezoeken. Dat was in vergelijking met mijn leven van de voorgaande elf jaar een aangename verandering.” [caption id="attachment_20592" align="aligncenter" width="2560"] Edwin van der Sar en zijn vrouw Annemarie[/caption] Annemarie: “De rust en de ruimte in die landen en de tijd voor elkaar waren heel bijzonder. We zijn al heel lang samen en zaten altijd maar in die voortrazende trein, kenden nooit een moment van echte rust. Toen Edwin was gestopt, gingen we lekker op vakantie en toen... We zijn zo dankbaar dat hij helemaal is hersteld. Het was een moeilijke beslissing om te stoppen bij Ajax, maar achteraf zijn we zo blij dat hij dat besluit al had genomen. Stel je voor dat hij op 7 juli nog bij Ajax had gewerkt, dan was hij mentaal in een heel ander reintegratietraject terechtgekomen, dan had hij toch de verantwoordelijkheid voor de club nog meer gevoeld. Ajax is niet alleen een grote organisatie, alles om de club wordt ook nog eens duizendmaal uitvergroot.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Edwin en Annemarie van der Sar is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Voetbal

Jerdy Schouten: ‘Ik heb het toch maar mooi geflikt’

Jerdy Schouten (27) heeft een droomjaar. Hij was een belangrijke schakel in het kampioensteam van PSV en van het Nederlands elftal, waarmee hij de halve finale op het EK in Duitsland haalde. Ook werd hij voor het eerst vader. Voor het dubbeldikke jubileumnummer gingen we op bezoek bij de verdedigende middenvelder, zijn vrouw Kirsten en drie maanden oude dochter Gioia. Kirsten: “Als jij een slechte bal geeft, dan roep ik dat hardop in het stadion.” Jerdy en Kirsten Schouten Baby Gioia zit in een wipper voor de tv in de woonkamer. 24Kitchen staat aan. “Kan ze vast een beetje inspiratie in de keuken opdoen,” grapt Jerdy Schouten. Op 19 juli, ruim een week na de verloren halve finale tegen Engeland (2-1), werd Gioia Schouten geboren. Kirsten: “Ze kwam twee dagen na mijn uitgerekende datum. Voor hetzelfde geld was ze twee weken eerder geboren, tijdens het EK.” Jerdy: “We hadden afgesproken dat ik er alles aan zou doen om bij de bevalling te kunnen zijn. De staf wist er ook van.” Kirsten: “We hebben geluk gehad, want de bevalling duurde maar drie uur. Dat had jij nooit gehaald vanuit Duitsland.” Jerdy en Kirsten zijn zo’n zes jaar samen, waarvan anderhalf jaar getrouwd, maar kennen elkaar al langer uit Hellevoetsluis. Jerdy: “We zagen elkaar altijd op verjaardagen van een gemeenschappelijke vriend, maar keken niet naar elkaar om. Jij zat al in de fase dat je met vriendinnen en mooiboys op de bank zat te chillen. Ik zat vooral op de PlayStation. Een paar jaar later kwamen we elkaar tegen bij de plaatselijke derby, Hellevoetsluis tegen Nieuwenhoorn, in de kantine. Toen pas sloeg de vonk over.” Kirsten: “Jij zei: ‘Ik ken jou toch?’” Jerdy, lachend: “Je zag er zo anders uit dan vroeger. Ik twijfelde of jij het was. Tijdens die eerste blik voelde ik al meteen dat er een klik was tussen ons.” Kirsten: “Ik wist ook nog wie jij was. Die vriend van ons ging weleens bij jouw wedstrijden kijken en had het soms over jou. Voor mij was jij nog steeds die verlegen jongen die aan het gamen was. Toen ik jou in de kantine zag, vond ik jou ook zo veranderd. Toch hebben we die avond heel weinig woorden gewisseld.” Jerdy: “Ik speelde op dat moment bij Excelsior en heb de hele avond over voetbal moeten praten met mensen die mij aanspraken. Ik vroeg jou via Instagram of je op date wilde.” Kirsten: “We zijn gaan glowgolfen in Rotterdam. Na die date waren we verliefd. Ik vond het best leuk dat jij voetbalde. Je speelde in Rotterdam, lekker dichtbij, en ik ging vaak met vrienden bij jou kijken. Ik had een druk leven, studeerde commerciële economie, werkte en voetbalde zelf ook nog. Eerst bij Nieuwenhoorn – mijn vader is daar nog trainer geweest – en daarna bij Zuidland. Ik stond linksback, was niet goed, hoor, maar vond het wel heel leuk.” Jerdy, lachend: “Ik noemde jou het kuitenbijtertje.” Na een half jaar waagden Jerdy en Kirsten meteen een sprong in het diepe. Jerdy vertrok naar het Italiaanse Bologna in de zomer van 2019, Kirsten ging mee. [caption id="attachment_20594" align="aligncenter" width="2560"] Jerdy Schouten[/caption] Kirsten: “Ik was net klaar met mijn studie, dacht: als het niet werkt, ga ik gewoon terug.” Jerdy: “We stonden er hetzelfde in: een langeafstandsrelatie zou niet gaan werken tussen ons.” Kirsten: “Bologna is een heel mooie stad, die eerste weken in de zomer voelde het net als vakantie. Bij iedere thuiswedstrijd kwamen er mensen langs. Maar tijdens uitwedstrijden voelde ik me soms eenzaam, dan zat ik in mijn eentje thuis. In Nederland was ik een druk leven gewend, dus ik verveelde me ook al snel. Ik ben bij een transportbedrijf gaan werken als administratief medewerkster.” Jerdy: “Ik vond het fijn dat jij ook bezig was en niet thuis op mij zat te wachten.” In juni 2022 vroeg Jerdy Kirsten ten huwelijk op vakantie op Curaçao, een zomer later stond de bruiloft op het programma in Renesse. Kirsten: “En de zomer daarop werd Gioia geboren. Iedere zomer gebeurt er iets moois...” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Jerdy en Kirsten Schouten is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Jerdy Schouten (27) heeft een droomjaar. Hij was een belangrijke schakel in het kampioensteam van PSV en van het Nederlands elftal, waarmee hij de halve finale op het EK in Duitsland haalde. Ook werd hij voor het eerst vader. Voor het dubbeldikke jubileumnummer gingen we op bezoek bij de verdedigende middenvelder, zijn vrouw Kirsten en drie maanden oude dochter Gioia. Kirsten: “Als jij een slechte bal geeft, dan roep ik dat hardop in het stadion.” Jerdy en Kirsten Schouten Baby Gioia zit in een wipper voor de tv in de woonkamer. 24Kitchen staat aan. “Kan ze vast een beetje inspiratie in de keuken opdoen,” grapt Jerdy Schouten. Op 19 juli, ruim een week na de verloren halve finale tegen Engeland (2-1), werd Gioia Schouten geboren. Kirsten: “Ze kwam twee dagen na mijn uitgerekende datum. Voor hetzelfde geld was ze twee weken eerder geboren, tijdens het EK.” Jerdy: “We hadden afgesproken dat ik er alles aan zou doen om bij de bevalling te kunnen zijn. De staf wist er ook van.” Kirsten: “We hebben geluk gehad, want de bevalling duurde maar drie uur. Dat had jij nooit gehaald vanuit Duitsland.” Jerdy en Kirsten zijn zo’n zes jaar samen, waarvan anderhalf jaar getrouwd, maar kennen elkaar al langer uit Hellevoetsluis. Jerdy: “We zagen elkaar altijd op verjaardagen van een gemeenschappelijke vriend, maar keken niet naar elkaar om. Jij zat al in de fase dat je met vriendinnen en mooiboys op de bank zat te chillen. Ik zat vooral op de PlayStation. Een paar jaar later kwamen we elkaar tegen bij de plaatselijke derby, Hellevoetsluis tegen Nieuwenhoorn, in de kantine. Toen pas sloeg de vonk over.” Kirsten: “Jij zei: ‘Ik ken jou toch?’” Jerdy, lachend: “Je zag er zo anders uit dan vroeger. Ik twijfelde of jij het was. Tijdens die eerste blik voelde ik al meteen dat er een klik was tussen ons.” Kirsten: “Ik wist ook nog wie jij was. Die vriend van ons ging weleens bij jouw wedstrijden kijken en had het soms over jou. Voor mij was jij nog steeds die verlegen jongen die aan het gamen was. Toen ik jou in de kantine zag, vond ik jou ook zo veranderd. Toch hebben we die avond heel weinig woorden gewisseld.” Jerdy: “Ik speelde op dat moment bij Excelsior en heb de hele avond over voetbal moeten praten met mensen die mij aanspraken. Ik vroeg jou via Instagram of je op date wilde.” Kirsten: “We zijn gaan glowgolfen in Rotterdam. Na die date waren we verliefd. Ik vond het best leuk dat jij voetbalde. Je speelde in Rotterdam, lekker dichtbij, en ik ging vaak met vrienden bij jou kijken. Ik had een druk leven, studeerde commerciële economie, werkte en voetbalde zelf ook nog. Eerst bij Nieuwenhoorn – mijn vader is daar nog trainer geweest – en daarna bij Zuidland. Ik stond linksback, was niet goed, hoor, maar vond het wel heel leuk.” Jerdy, lachend: “Ik noemde jou het kuitenbijtertje.” Na een half jaar waagden Jerdy en Kirsten meteen een sprong in het diepe. Jerdy vertrok naar het Italiaanse Bologna in de zomer van 2019, Kirsten ging mee. [caption id="attachment_20594" align="aligncenter" width="2560"] Jerdy Schouten[/caption] Kirsten: “Ik was net klaar met mijn studie, dacht: als het niet werkt, ga ik gewoon terug.” Jerdy: “We stonden er hetzelfde in: een langeafstandsrelatie zou niet gaan werken tussen ons.” Kirsten: “Bologna is een heel mooie stad, die eerste weken in de zomer voelde het net als vakantie. Bij iedere thuiswedstrijd kwamen er mensen langs. Maar tijdens uitwedstrijden voelde ik me soms eenzaam, dan zat ik in mijn eentje thuis. In Nederland was ik een druk leven gewend, dus ik verveelde me ook al snel. Ik ben bij een transportbedrijf gaan werken als administratief medewerkster.” Jerdy: “Ik vond het fijn dat jij ook bezig was en niet thuis op mij zat te wachten.” In juni 2022 vroeg Jerdy Kirsten ten huwelijk op vakantie op Curaçao, een zomer later stond de bruiloft op het programma in Renesse. Kirsten: “En de zomer daarop werd Gioia geboren. Iedere zomer gebeurt er iets moois...” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Jerdy en Kirsten Schouten is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Wielrennen

Marianne Vos is een sluwe vos

Haar 250ste zege als prof, winst in de Amstel Gold Race, olympisch zilver in Parijs, de wereldtitel gravel; Marianne Vos (37) lijkt aan haar derde jeugd begonnen. En dat een jaar na een ingrijpende operatie. In het dubbeldikke jubileumnummer blikken we terug met de vrouw die al twintig jaar aan de top staat en voor de tiende keer werd gekozen als Wielrenster van het Jaar. “In mij zit: doorgaan, er is altijd nog een kans.” Marianne Vos Een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken. Het spreekwoord wordt gebruikt om aan te geven dat iemand, zelfs als hij ouder wordt of verandert, nog steeds zijn slimme, sluwe of ondeugende aard behoudt. De herkomst van dit spreekwoord is te vinden in de eigenschappen en het gedrag van vossen. Vossen staan bekend om hun intelligentie en sluwheid. Zo sluw als een vos. De betekenis van deze uitdrukking: iemand die heel slim is. Aan de gezegdes zou net zo goed de naam ‘Marianne’ toegevoegd kunnen worden. Dus: zo sluw als Marianne Vos. De wielrenster is op haar 37ste nog steeds absolute top. Opnieuw kende ze een geweldig jaar. 24 februari - Omloop Het Nieuwsblad Marianne Vos maakt haar rentree nadat ze eind augustus 2023 is geopereerd aan haar bekkenslagader. “Je mag mij nooit afschrijven,” zegt ze lachend, nadat ze de sprint van een kopgroep van vier heeft gewonnen, voor de Belgische wereldkampioene Lotte Kopecky. “Voor de start van Omloop Het Nieuwsblad keek ik om me heen naar al die jonge veulens die stonden te popelen om weer de wei in te mogen.” Lachend: “En ik stond daar als een wat meer belegen veulen tussen. Toen ik Kopecky kon volgen op de Muur van Geraardsbergen gaf dat al zoveel vertrouwen. Daarna reed ik ook nog eens met de kopgroep de finishstraat in. Op dat moment dacht ik niet aan welk traject ik had doorlopen. Maar toen ik met m’n handen in de lucht over de finish ging... Dat was wel emotioneel. Ik was zo blij, dacht: die ingreep is niet voor niets geweest.” Je worstelde al sinds 2020 met de bekkenslagader, dat had te maken met krachtverlies in je linkerbeen. “Ik ben al eerder geholpen aan de vernauwing van mijn bekkenslagader, maar al snel werd duidelijk dat het probleem niet verholpen was. Het werd steeds erger. Begin 2023 werd me verteld dat een operatie aan die slagader normaal gesproken niet wordt herhaald. Ik werd gedotterd, dat hielp even, maar dat had uiteindelijk niet het beoogde effect. Er werd uiteindelijk toch gekozen voor een operatie. De arts zei: ‘Ik kan niet met zekerheid zeggen dat deze ingreep je echt gaat helpen, maar ik ga wel mijn uiterste best doen.’ Hij vertelde ook dat als hij tijdens de ingreep zou zien dat het te riskant was of dat het niet ging lukken, hij de operatie af zou breken. De operatie slaagde, ik mocht in oktober weer heel voorzichtig beginnen met fietsen. De timing van de operatie was goed, ik had daardoor voldoende tijd om te herstellen. Het ging allemaal goed, maar ik had nog geen wedstrijdprikkel gehad. Daarom vond ik Omloop Het Nieuwsblad heel spannend.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Marianne Vos is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Puck Pieterse. Ze was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Haar 250ste zege als prof, winst in de Amstel Gold Race, olympisch zilver in Parijs, de wereldtitel gravel; Marianne Vos (37) lijkt aan haar derde jeugd begonnen. En dat een jaar na een ingrijpende operatie. In het dubbeldikke jubileumnummer blikken we terug met de vrouw die al twintig jaar aan de top staat en voor de tiende keer werd gekozen als Wielrenster van het Jaar. “In mij zit: doorgaan, er is altijd nog een kans.” Marianne Vos Een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken. Het spreekwoord wordt gebruikt om aan te geven dat iemand, zelfs als hij ouder wordt of verandert, nog steeds zijn slimme, sluwe of ondeugende aard behoudt. De herkomst van dit spreekwoord is te vinden in de eigenschappen en het gedrag van vossen. Vossen staan bekend om hun intelligentie en sluwheid. Zo sluw als een vos. De betekenis van deze uitdrukking: iemand die heel slim is. Aan de gezegdes zou net zo goed de naam ‘Marianne’ toegevoegd kunnen worden. Dus: zo sluw als Marianne Vos. De wielrenster is op haar 37ste nog steeds absolute top. Opnieuw kende ze een geweldig jaar. 24 februari - Omloop Het Nieuwsblad Marianne Vos maakt haar rentree nadat ze eind augustus 2023 is geopereerd aan haar bekkenslagader. “Je mag mij nooit afschrijven,” zegt ze lachend, nadat ze de sprint van een kopgroep van vier heeft gewonnen, voor de Belgische wereldkampioene Lotte Kopecky. “Voor de start van Omloop Het Nieuwsblad keek ik om me heen naar al die jonge veulens die stonden te popelen om weer de wei in te mogen.” Lachend: “En ik stond daar als een wat meer belegen veulen tussen. Toen ik Kopecky kon volgen op de Muur van Geraardsbergen gaf dat al zoveel vertrouwen. Daarna reed ik ook nog eens met de kopgroep de finishstraat in. Op dat moment dacht ik niet aan welk traject ik had doorlopen. Maar toen ik met m’n handen in de lucht over de finish ging... Dat was wel emotioneel. Ik was zo blij, dacht: die ingreep is niet voor niets geweest.” Je worstelde al sinds 2020 met de bekkenslagader, dat had te maken met krachtverlies in je linkerbeen. “Ik ben al eerder geholpen aan de vernauwing van mijn bekkenslagader, maar al snel werd duidelijk dat het probleem niet verholpen was. Het werd steeds erger. Begin 2023 werd me verteld dat een operatie aan die slagader normaal gesproken niet wordt herhaald. Ik werd gedotterd, dat hielp even, maar dat had uiteindelijk niet het beoogde effect. Er werd uiteindelijk toch gekozen voor een operatie. De arts zei: ‘Ik kan niet met zekerheid zeggen dat deze ingreep je echt gaat helpen, maar ik ga wel mijn uiterste best doen.’ Hij vertelde ook dat als hij tijdens de ingreep zou zien dat het te riskant was of dat het niet ging lukken, hij de operatie af zou breken. De operatie slaagde, ik mocht in oktober weer heel voorzichtig beginnen met fietsen. De timing van de operatie was goed, ik had daardoor voldoende tijd om te herstellen. Het ging allemaal goed, maar ik had nog geen wedstrijdprikkel gehad. Daarom vond ik Omloop Het Nieuwsblad heel spannend.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Marianne Vos is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Puck Pieterse. Ze was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Roeien

De Kannibalen van de Dubbelvier

Ze werden ‘De Kannibalen van de Dubbelvier’ genoemd. Ze vraten alles en iedereen op. Finn Florijn (24), Lennart van Lierop (30), Koen Metsemakers (32) en Tone Wieten (30) grepen na de wereldtitel ook olympisch goud. Het was de aftrap van een ongekende serie Nederlandse roeisuccessen. “Misschien zitten we over vier jaar met z’n vieren weer in de dubbelvier in Los Angeles. Zeg nooit nooit.” Helden Magazine ging voor het dubbeldikke jubileumnummer langs op de Bosbaan voor een reünie. Mannen Dubbelvier “Wij hadden helemaal niet zo’n moeilijk raceplan: goed starten, vervolgens de snelheid vasthouden en dan versnellen in de laatste 500 meter,” zegt Tone Wieten over het strijdplan van de boot die afgelopen jaren veranderde in een onverslaanbaar monster. Niet voor niets werden ze ‘de Kannibalen van de Dubbelvier’ genoemd. Ook op de roeibaan in Vaires-sur-Marne, net buiten Parijs, werd het beproefde recept weer gebruikt. Maar de echte kracht zat hem misschien juist wel in het middenstuk van de twee kilometer lange race. De concurrentie, gegeseld door het tempo van de Nederlanders, voelde de krachten beetje bij beetje uit het lichaam sijpelen. Tone: “We hebben er afgelopen jaren keihard aan gewerkt om de snelheid vast te houden. In Parijs wisten we: we zijn de afgelopen drie jaar nooit fitter in de boot gestapt.” [caption id="attachment_20586" align="aligncenter" width="1875"] V.l.n.r. Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten.[/caption] Bij de start pakten Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten meteen een voorsprong. Halverwege probeerden de Italianen en Polen nog het gaatje te dichten, maar die aanval werd afgeslagen, waarna de Nederlanders centimeter voor centimeter uitliepen. Lennart: “Met nog vijfhonderd meter te gaan, was het gat met de Italianen een bootlengte. Even dacht ik: dit zou goed moeten komen. Maar meteen daarna zei ik tegen mezelf: doorgaan, we hebben nog niks.” Finn: “Ik had met mezelf afgesproken niet naar links of rechts te kijken. Ik had wel in m’n achterhoofd: de Italianen hebben een goede eindsprint, dus we moeten echt tot op de finish vol gas blijven geven. Pas op de streep keek ik om me heen en zag ik dat de Italianen en Polen niet eens zo ver achter ons zaten.” Lennart: “Dat we heel goed waren, is duidelijk. En dat het misschien nog een tikkeltje beter had gekund, heeft ook te maken met de druk vooraf en de grootsheid van die finale.” Lennart: 'Dat we heel goed waren, is duidelijk. En dat het misschien nog een tikkeltje beter had gekund, heeft ook te maken met de druk vooraf en de grootsheid van die finale' De dubbelvier pakte op woensdag 31 juli, op dag vijf van de Spelen, de eerste Nederlandse olympische titel in Parijs. De boot was ook nog eens de eerste in de Hollandse roeihistorie die de olympische titel wist te prolongeren. Lennart: “Er was nog geen goud gewonnen, wij waren de eerste Nederlandse boot in een olympische finale in Parijs en we werden bestempeld als topfavoriet. Tegen ons werd voor de finale ook iets gezegd als: jullie moeten het doen voor Nederland.” Koen: “Het deed mij niet zoveel dat wij de eerste gouden medaille voor Nederland wonnen. Zoals het me ook niet zoveel deed dat wij de eerste boot in de Nederlandse roeihistorie waren die een olympische titel wist te prolongeren. Ik roei niet voor de statistieken. Voor mij was de olympische finale de afsluiting van een schitterende reis die we met elkaar hebben afgelegd.” Finn: “Ik voelde vooral opluchting toen we gefinisht waren. Natuurlijk ook blijdschap. En vermoeidheid. Je bent zo kapot dat het lijkt of je denkvermogen wordt uitgeschakeld.” Tone pakte na olympisch brons met de acht in 2016 en goud in 2021 met de dubbelvier nu opnieuw goud. Daarnaast kan hij ook nog eens twee wereldtitels en twee Europese titels overleggen, wat hem de succesvolste Nederlandse roeier ooit maakt. Tone: “Bij mij kwamen de tranen na afloop. In Tokio voelde ik vooral opluchting toen we goud wonnen, maar in Parijs was het ontlading. Ik vond het zo vet dat het nog een keer was gelukt. Vooraf werd in een interview al gezegd dat ik Nico Rienks af kon lossen als succesvolste Nederlandse roeier, maar daar heb ik verder nooit bij stilgestaan. Wat het me nu doet? Individueel ben ik niet de beste roeier van allemaal, maar ik heb het geluk dat ik telkens een heel mooi team om me heen heb gehad.” Privilege Koen en Tone mochten in 2021 ook al feestvieren in Tokio, destijds met Dirk Uittenbogaard en Abe Wiersma aan hun zijde. Koen: “Natuurlijk is het heel speciaal om dit met Tone mee te maken. We zitten nu vijf jaar met elkaar in een boot, best bijzonder om zo lang bij elkaar in een team te zitten. De medailles zijn allebei uniek. Het traject naar Tokio was heel anders dan die naar Parijs.” Tone: “Ik had het er heel moeilijk mee dat de Spelen in Tokio door de coronapandemie een jaar werden uitgesteld. Ik liep al rond met een rugblessure en moest ineens nog een jaar langer keihard blijven trainen. Mentaal was dat heel zwaar. Ik wilde eigenlijk niet dat jaar extra door, maar tegelijkertijd wist ik: we zijn in 2019 wereldkampioen geworden, zijn favoriet voor goud in Tokio. Dat wilde ik niet missen. Ik dacht de hele tijd daardoor: na Tokio is het klaar, dan heb ik mijn grote doel bereikt en is het mooi geweest.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met de gouden roeiers van de dubbelvier is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden. Ze vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Ze werden ‘De Kannibalen van de Dubbelvier’ genoemd. Ze vraten alles en iedereen op. Finn Florijn (24), Lennart van Lierop (30), Koen Metsemakers (32) en Tone Wieten (30) grepen na de wereldtitel ook olympisch goud. Het was de aftrap van een ongekende serie Nederlandse roeisuccessen. “Misschien zitten we over vier jaar met z’n vieren weer in de dubbelvier in Los Angeles. Zeg nooit nooit.” Helden Magazine ging voor het dubbeldikke jubileumnummer langs op de Bosbaan voor een reünie. Mannen Dubbelvier “Wij hadden helemaal niet zo’n moeilijk raceplan: goed starten, vervolgens de snelheid vasthouden en dan versnellen in de laatste 500 meter,” zegt Tone Wieten over het strijdplan van de boot die afgelopen jaren veranderde in een onverslaanbaar monster. Niet voor niets werden ze ‘de Kannibalen van de Dubbelvier’ genoemd. Ook op de roeibaan in Vaires-sur-Marne, net buiten Parijs, werd het beproefde recept weer gebruikt. Maar de echte kracht zat hem misschien juist wel in het middenstuk van de twee kilometer lange race. De concurrentie, gegeseld door het tempo van de Nederlanders, voelde de krachten beetje bij beetje uit het lichaam sijpelen. Tone: “We hebben er afgelopen jaren keihard aan gewerkt om de snelheid vast te houden. In Parijs wisten we: we zijn de afgelopen drie jaar nooit fitter in de boot gestapt.” [caption id="attachment_20586" align="aligncenter" width="1875"] V.l.n.r. Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten.[/caption] Bij de start pakten Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten meteen een voorsprong. Halverwege probeerden de Italianen en Polen nog het gaatje te dichten, maar die aanval werd afgeslagen, waarna de Nederlanders centimeter voor centimeter uitliepen. Lennart: “Met nog vijfhonderd meter te gaan, was het gat met de Italianen een bootlengte. Even dacht ik: dit zou goed moeten komen. Maar meteen daarna zei ik tegen mezelf: doorgaan, we hebben nog niks.” Finn: “Ik had met mezelf afgesproken niet naar links of rechts te kijken. Ik had wel in m’n achterhoofd: de Italianen hebben een goede eindsprint, dus we moeten echt tot op de finish vol gas blijven geven. Pas op de streep keek ik om me heen en zag ik dat de Italianen en Polen niet eens zo ver achter ons zaten.” Lennart: “Dat we heel goed waren, is duidelijk. En dat het misschien nog een tikkeltje beter had gekund, heeft ook te maken met de druk vooraf en de grootsheid van die finale.” Lennart: 'Dat we heel goed waren, is duidelijk. En dat het misschien nog een tikkeltje beter had gekund, heeft ook te maken met de druk vooraf en de grootsheid van die finale' De dubbelvier pakte op woensdag 31 juli, op dag vijf van de Spelen, de eerste Nederlandse olympische titel in Parijs. De boot was ook nog eens de eerste in de Hollandse roeihistorie die de olympische titel wist te prolongeren. Lennart: “Er was nog geen goud gewonnen, wij waren de eerste Nederlandse boot in een olympische finale in Parijs en we werden bestempeld als topfavoriet. Tegen ons werd voor de finale ook iets gezegd als: jullie moeten het doen voor Nederland.” Koen: “Het deed mij niet zoveel dat wij de eerste gouden medaille voor Nederland wonnen. Zoals het me ook niet zoveel deed dat wij de eerste boot in de Nederlandse roeihistorie waren die een olympische titel wist te prolongeren. Ik roei niet voor de statistieken. Voor mij was de olympische finale de afsluiting van een schitterende reis die we met elkaar hebben afgelegd.” Finn: “Ik voelde vooral opluchting toen we gefinisht waren. Natuurlijk ook blijdschap. En vermoeidheid. Je bent zo kapot dat het lijkt of je denkvermogen wordt uitgeschakeld.” Tone pakte na olympisch brons met de acht in 2016 en goud in 2021 met de dubbelvier nu opnieuw goud. Daarnaast kan hij ook nog eens twee wereldtitels en twee Europese titels overleggen, wat hem de succesvolste Nederlandse roeier ooit maakt. Tone: “Bij mij kwamen de tranen na afloop. In Tokio voelde ik vooral opluchting toen we goud wonnen, maar in Parijs was het ontlading. Ik vond het zo vet dat het nog een keer was gelukt. Vooraf werd in een interview al gezegd dat ik Nico Rienks af kon lossen als succesvolste Nederlandse roeier, maar daar heb ik verder nooit bij stilgestaan. Wat het me nu doet? Individueel ben ik niet de beste roeier van allemaal, maar ik heb het geluk dat ik telkens een heel mooi team om me heen heb gehad.” Privilege Koen en Tone mochten in 2021 ook al feestvieren in Tokio, destijds met Dirk Uittenbogaard en Abe Wiersma aan hun zijde. Koen: “Natuurlijk is het heel speciaal om dit met Tone mee te maken. We zitten nu vijf jaar met elkaar in een boot, best bijzonder om zo lang bij elkaar in een team te zitten. De medailles zijn allebei uniek. Het traject naar Tokio was heel anders dan die naar Parijs.” Tone: “Ik had het er heel moeilijk mee dat de Spelen in Tokio door de coronapandemie een jaar werden uitgesteld. Ik liep al rond met een rugblessure en moest ineens nog een jaar langer keihard blijven trainen. Mentaal was dat heel zwaar. Ik wilde eigenlijk niet dat jaar extra door, maar tegelijkertijd wist ik: we zijn in 2019 wereldkampioen geworden, zijn favoriet voor goud in Tokio. Dat wilde ik niet missen. Ik dacht de hele tijd daardoor: na Tokio is het klaar, dan heb ik mijn grote doel bereikt en is het mooi geweest.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met de gouden roeiers van de dubbelvier is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden. Ze vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Mountainbiken

Puck Pieterse: ‘Daar gaat je medaille’

Puck Pieterse De olympische zilveren medaille leek zondag 28 juli een zekerheidje. Maar toen kreeg Puck Pieterse te maken met een leeglopende band. De weg naar de materiaalpost was te lang waardoor de 22-jarige mountainbikester buiten de medailles viel. Ze werd vierde, waarna ze wel meteen de drie medaillewinnaressen feliciteerde, kort daarna de pers nuchter te woord stond en diezelfde avond aanschoof bij tv-programma Studio Parijs. In de weken erna volgden pleisters op de wond: etappewinst en de witte trui voor de beste jongere in de Tour de France Femmes, plus twee wereldtitels: mountainbiken en onder 23 jaar op de weg. Vanuit haar woonplaats Amersfoort, waar beide regenboogtruien en gouden medailles op een dressoir prijken, blikt ze samen met Helden voor het dubbeldikke jubileumnummer terug. “Met heel veel vertrouwen stond ik aan de start van die olympische mountainbikewedstrijd. Ik ben ook weleens te nerveus, maar de voorbereiding was goed geweest. Ik was blessurevrij gebleven, niet ziek geweest, had goed kunnen trainen en de nacht voor de wedstrijd – zoals meestal trouwens – goed geslapen. Vanaf m’n zeventiende rij ik NK’s, EK’s en WK’s en elke keer startte ik als een van de favorieten. In mei had ik m’n Europese titel nog geprolongeerd. Dus al ben ik jong, ik ben ook best ervaren, ook wat betreft omgaan met druk. En zoals altijd dacht ik kort voor de start ook weer: meer dan je best kun je niet doen. Ik wist dat ik in vorm was. Natuurlijk zijn er altijd wel wat zenuwen, dan ijsbeer ik even en zodra het startschot geklonken heeft, zijn de zenuwen weg. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Jerdy en Kirsten Schouten is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Puck Pieterse De olympische zilveren medaille leek zondag 28 juli een zekerheidje. Maar toen kreeg Puck Pieterse te maken met een leeglopende band. De weg naar de materiaalpost was te lang waardoor de 22-jarige mountainbikester buiten de medailles viel. Ze werd vierde, waarna ze wel meteen de drie medaillewinnaressen feliciteerde, kort daarna de pers nuchter te woord stond en diezelfde avond aanschoof bij tv-programma Studio Parijs. In de weken erna volgden pleisters op de wond: etappewinst en de witte trui voor de beste jongere in de Tour de France Femmes, plus twee wereldtitels: mountainbiken en onder 23 jaar op de weg. Vanuit haar woonplaats Amersfoort, waar beide regenboogtruien en gouden medailles op een dressoir prijken, blikt ze samen met Helden voor het dubbeldikke jubileumnummer terug. “Met heel veel vertrouwen stond ik aan de start van die olympische mountainbikewedstrijd. Ik ben ook weleens te nerveus, maar de voorbereiding was goed geweest. Ik was blessurevrij gebleven, niet ziek geweest, had goed kunnen trainen en de nacht voor de wedstrijd – zoals meestal trouwens – goed geslapen. Vanaf m’n zeventiende rij ik NK’s, EK’s en WK’s en elke keer startte ik als een van de favorieten. In mei had ik m’n Europese titel nog geprolongeerd. Dus al ben ik jong, ik ben ook best ervaren, ook wat betreft omgaan met druk. En zoals altijd dacht ik kort voor de start ook weer: meer dan je best kun je niet doen. Ik wist dat ik in vorm was. Natuurlijk zijn er altijd wel wat zenuwen, dan ijsbeer ik even en zodra het startschot geklonken heeft, zijn de zenuwen weg. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Jerdy en Kirsten Schouten is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Voetbal

Alsof Lamine Yamal betoverd is

FC Barcelona krijgt niet alleen weer kleur op de wangen, de ploeg heeft ook weer een troetelkind sinds het vertrek van Lionel Messi. Zijn naam: Lamine Yamal, op zijn zestiende al Europees kampioen met Spanje. Een portret van de inmiddels zeventienjarige aanvaller met Marokkaanse, Equatoriaal-Guinese, Catalaanse én Spaanse roots uit het dubbeldikke jubileumnummer van 2024. “Zijn doorbraak maakt iets speciaals los.” Lamine Yamal Op YouTube is een prachtige compilatie te zien van de opmars van Lamine Yamal Nasraoui Ebana. Van La Masía naar het eerste heet het door Barça-tv samengestelde filmpje. Je hoeft geen kenner te zijn om het talent te herkennen van het jochie dat op zijn zesde voor het eerst werd gescout door Barcelona. Hij doorliep er vanaf 2014 de hele jeugdopleiding. Van jongs af aan is Yamal – zijn voetbalnaam – tegenstanders te slim en te snel af. Met zijn gouden linkerbeen beweegt hij zich als een slangenmens over het veld. In de compilatie ziet de kijker hem steeds ietsje ouder worden en voortdurend van rugnummer wisselen. Zijn onvoorspelbare bewegingen, beslissende acties en weergaloze doelpunten zijn van alle tijden. Net zoals zijn ontwapenende lach. Yamal is de nieuwe publiekslieveling van Barcelona. Al is er aan de andere kant ook een voortdurende polemiek rond hem en zijn familie. Hij maakte op 29 april 2023 tegen Real Betis en onder trainer Xavi Hernández zijn competitiedebuut voor Barcelona. Als een toptalent van vijftien jaar, negen maanden en zestien dagen. Anderhalf jaar later is hij de status van golden boy ontgroeid. Yamal is voor zijn achttiende al de grote ster van Barcelona én het nationale Spaanse elftal. Hij speelde een grote rol bij het winnen van de Europese titel en werd op het Ballon d’Or-gala verkozen tot ’s werelds beste voetballer onder 21 jaar. [caption id="attachment_20585" align="aligncenter" width="2560"] Lamine Yamal[/caption] Er lonkt nog een heel voetballeven voor de aanvaller die als hét grote voorbeeld geldt voor een nieuwe generatie. Over de hele wereld dragen jonge voetballers het shirt van Yamal met rugnummer 19. En daarmee treedt hij bij Barça als voetballer én als commercieel product in de voetsporen van Lionel Messi. Al wil hij zelf niets weten van een vergelijking met de Argentijnse superster. Evenmin ziet hij gelijkenissen met andere Barçaiconen als Johan Cruijff, Ronaldinho of Xavi Hernández. Lamine Yamal is Lamine Yamal. Hij gaat zijn eigen weg op een manier die afwijkt van het moderne, geprogrammeerde voetbal. Zijn toekomst ligt naar eigen zeggen bij Barcelona. Een bod van naar verluidt 250 miljoen euro dat Paris Saint-Germain afgelopen zomer zou hebben gedaan was volgens Barçavoorzitter Joan Laporta kansloos. Hoewel zijn carrière nog maar net is begonnen, doen verschillende oudtopspelers op verzoek van Helden een voorspelling over de toekomst van Yamal. Volgens Hristo Stoitsjkov is hij nu al geschiedenis aan het schrijven. “Op zeer jonge leeftijd is Lamine Yamal een fenomeen met een enorme impact op het mondiale voetbal,” laat de Bulgaarse oud-voetballer van Barcelona via een appje weten. Stoitsjkov: 'Op zeer jonge leeftijd is Lamine Yamal een fenomeen met een enorme impact op het mondiale voetbal' En ook Jorge Valdano is zeer lovend. De Argentijn, die het witte shirt van Real Madrid droeg en in 1986 samen met Diego Maradona wereldkampioen werd, betitelt Lamine Yamal desgevraagd als: “De Spaanse voetballer die van alle spelers deze eeuw de grootste toekomst voor zich heeft.” En Ali Boussaboun, oud-international van Marokko, noemt LY ‘een toptalent die nu al als Europees kampioen met Spanje tot de allerbesten behoort’. Het zijn loftuitingen van internationale kenners, die Lamine Yamal als liefhebbers van het voetbal koesteren. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het verhaal over Lamine Yamal is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. En nog veel meer!
FC Barcelona krijgt niet alleen weer kleur op de wangen, de ploeg heeft ook weer een troetelkind sinds het vertrek van Lionel Messi. Zijn naam: Lamine Yamal, op zijn zestiende al Europees kampioen met Spanje. Een portret van de inmiddels zeventienjarige aanvaller met Marokkaanse, Equatoriaal-Guinese, Catalaanse én Spaanse roots uit het dubbeldikke jubileumnummer van 2024. “Zijn doorbraak maakt iets speciaals los.” Lamine Yamal Op YouTube is een prachtige compilatie te zien van de opmars van Lamine Yamal Nasraoui Ebana. Van La Masía naar het eerste heet het door Barça-tv samengestelde filmpje. Je hoeft geen kenner te zijn om het talent te herkennen van het jochie dat op zijn zesde voor het eerst werd gescout door Barcelona. Hij doorliep er vanaf 2014 de hele jeugdopleiding. Van jongs af aan is Yamal – zijn voetbalnaam – tegenstanders te slim en te snel af. Met zijn gouden linkerbeen beweegt hij zich als een slangenmens over het veld. In de compilatie ziet de kijker hem steeds ietsje ouder worden en voortdurend van rugnummer wisselen. Zijn onvoorspelbare bewegingen, beslissende acties en weergaloze doelpunten zijn van alle tijden. Net zoals zijn ontwapenende lach. Yamal is de nieuwe publiekslieveling van Barcelona. Al is er aan de andere kant ook een voortdurende polemiek rond hem en zijn familie. Hij maakte op 29 april 2023 tegen Real Betis en onder trainer Xavi Hernández zijn competitiedebuut voor Barcelona. Als een toptalent van vijftien jaar, negen maanden en zestien dagen. Anderhalf jaar later is hij de status van golden boy ontgroeid. Yamal is voor zijn achttiende al de grote ster van Barcelona én het nationale Spaanse elftal. Hij speelde een grote rol bij het winnen van de Europese titel en werd op het Ballon d’Or-gala verkozen tot ’s werelds beste voetballer onder 21 jaar. [caption id="attachment_20585" align="aligncenter" width="2560"] Lamine Yamal[/caption] Er lonkt nog een heel voetballeven voor de aanvaller die als hét grote voorbeeld geldt voor een nieuwe generatie. Over de hele wereld dragen jonge voetballers het shirt van Yamal met rugnummer 19. En daarmee treedt hij bij Barça als voetballer én als commercieel product in de voetsporen van Lionel Messi. Al wil hij zelf niets weten van een vergelijking met de Argentijnse superster. Evenmin ziet hij gelijkenissen met andere Barçaiconen als Johan Cruijff, Ronaldinho of Xavi Hernández. Lamine Yamal is Lamine Yamal. Hij gaat zijn eigen weg op een manier die afwijkt van het moderne, geprogrammeerde voetbal. Zijn toekomst ligt naar eigen zeggen bij Barcelona. Een bod van naar verluidt 250 miljoen euro dat Paris Saint-Germain afgelopen zomer zou hebben gedaan was volgens Barçavoorzitter Joan Laporta kansloos. Hoewel zijn carrière nog maar net is begonnen, doen verschillende oudtopspelers op verzoek van Helden een voorspelling over de toekomst van Yamal. Volgens Hristo Stoitsjkov is hij nu al geschiedenis aan het schrijven. “Op zeer jonge leeftijd is Lamine Yamal een fenomeen met een enorme impact op het mondiale voetbal,” laat de Bulgaarse oud-voetballer van Barcelona via een appje weten. Stoitsjkov: 'Op zeer jonge leeftijd is Lamine Yamal een fenomeen met een enorme impact op het mondiale voetbal' En ook Jorge Valdano is zeer lovend. De Argentijn, die het witte shirt van Real Madrid droeg en in 1986 samen met Diego Maradona wereldkampioen werd, betitelt Lamine Yamal desgevraagd als: “De Spaanse voetballer die van alle spelers deze eeuw de grootste toekomst voor zich heeft.” En Ali Boussaboun, oud-international van Marokko, noemt LY ‘een toptalent die nu al als Europees kampioen met Spanje tot de allerbesten behoort’. Het zijn loftuitingen van internationale kenners, die Lamine Yamal als liefhebbers van het voetbal koesteren. Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het verhaal over Lamine Yamal is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden en vertelt dingen die je nog niet van haar wist. En nog veel meer!

Schaatsen

Heldenpraat met Selma Poutsma

Ze werd met de Nederlandse relayploeg olympisch kampioen in 2022 en veroverde in maart bij de WK in Rotterdam voor de vierde keer de wereldtitel op de aflossing. Maar Selma Poutsma (25) kijkt ook verder dan het shorttracken, heeft de overstap gemaakt naar Team Essent en wil ook schitteren als langebaanschaatsster. Helden onderwerpt haar in het dubbeldikke jubileumnummer aan een vragenvuur. Selma Poutsma Als ik niet zou schaatsen, zou ik deze sport beoefenen. “Ballet. Ik wilde vroeger ballerina worden en heb rond mijn twaalfde ook even op ballet gezeten. Ik ben helemaal niet lenig of elegant, dus ik had het ook niet ver geschopt als ballerina, maar ik vind het nog steeds leuk om naar te kijken. Als gezin is het traditie om elk jaar met elkaar naar het Nationale Opera & Ballet-theater te gaan. Helaas kan ik er niet altijd bij zijn, omdat ik vaak wedstrijden heb. De voorstellingen die ik heb gezien, vond ik geweldig.” Tattoo of piercing. “Mag ik ze ook allebei níét kiezen? Een piercing of tatoeage vind ik bij anderen heel vet, maar bij mezelf passen ze niet zo. Als ik dan écht een keuze zou moeten maken, zou ik voor een neuspiercing gaan.” Het Wilhelmus of de Marseillaise. “De Marseillaise is een prachtig volkslied. Ik vond het dan ook geweldig dat die voor mij heeft geklonken toen ik Frans kampioen werd. Maar ik kies toch voor het Wilhelmus. Dat is mijn volkslied. Ik voel me helemaal op m’n plek in Nederland en zou hier ook nooit meer weg willen. In Frankrijk heb ik vier jaar gewoond, tussen 2014 en 2018, en daar de middelbare school afgerond. Ik kwam in Frankrijk terecht door een trainingsstage die we daar hadden met een groep junioren. Ik kreeg de vraag of ik er een jaar wilde trainen. Dat wilde ik wel. [caption id="attachment_20588" align="aligncenter" width="2500"] Selma Poutsma[/caption] Ik ben er uiteindelijk veel langer gebleven en kwam ook voor de Franse shorttrackploeg uit. Ik heb World Cupwedstrijden voor Frankrijk gereden en er was even sprake van dat ik, als ik me zou weten te kwalificeren, ook voor Frankrijk op de Olympische Spelen uit zou komen. Uiteindelijk ben ik blij dat het niet gebeurd is. In 2018 keerde ik terug naar Nederland en in 2022 kon ik ‘gewoon’ voor Nederland uitkomen op de Spelen en goud pakken.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Selma Poutsma is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Ze werd met de Nederlandse relayploeg olympisch kampioen in 2022 en veroverde in maart bij de WK in Rotterdam voor de vierde keer de wereldtitel op de aflossing. Maar Selma Poutsma (25) kijkt ook verder dan het shorttracken, heeft de overstap gemaakt naar Team Essent en wil ook schitteren als langebaanschaatsster. Helden onderwerpt haar in het dubbeldikke jubileumnummer aan een vragenvuur. Selma Poutsma Als ik niet zou schaatsen, zou ik deze sport beoefenen. “Ballet. Ik wilde vroeger ballerina worden en heb rond mijn twaalfde ook even op ballet gezeten. Ik ben helemaal niet lenig of elegant, dus ik had het ook niet ver geschopt als ballerina, maar ik vind het nog steeds leuk om naar te kijken. Als gezin is het traditie om elk jaar met elkaar naar het Nationale Opera & Ballet-theater te gaan. Helaas kan ik er niet altijd bij zijn, omdat ik vaak wedstrijden heb. De voorstellingen die ik heb gezien, vond ik geweldig.” Tattoo of piercing. “Mag ik ze ook allebei níét kiezen? Een piercing of tatoeage vind ik bij anderen heel vet, maar bij mezelf passen ze niet zo. Als ik dan écht een keuze zou moeten maken, zou ik voor een neuspiercing gaan.” Het Wilhelmus of de Marseillaise. “De Marseillaise is een prachtig volkslied. Ik vond het dan ook geweldig dat die voor mij heeft geklonken toen ik Frans kampioen werd. Maar ik kies toch voor het Wilhelmus. Dat is mijn volkslied. Ik voel me helemaal op m’n plek in Nederland en zou hier ook nooit meer weg willen. In Frankrijk heb ik vier jaar gewoond, tussen 2014 en 2018, en daar de middelbare school afgerond. Ik kwam in Frankrijk terecht door een trainingsstage die we daar hadden met een groep junioren. Ik kreeg de vraag of ik er een jaar wilde trainen. Dat wilde ik wel. [caption id="attachment_20588" align="aligncenter" width="2500"] Selma Poutsma[/caption] Ik ben er uiteindelijk veel langer gebleven en kwam ook voor de Franse shorttrackploeg uit. Ik heb World Cupwedstrijden voor Frankrijk gereden en er was even sprake van dat ik, als ik me zou weten te kwalificeren, ook voor Frankrijk op de Olympische Spelen uit zou komen. Uiteindelijk ben ik blij dat het niet gebeurd is. In 2018 keerde ik terug naar Nederland en in 2022 kon ik ‘gewoon’ voor Nederland uitkomen op de Spelen en goud pakken.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Selma Poutsma is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Ronald Koeman siert de cover van deze 180 pagina’s tellende editie. De bondscoach spreekt zich uit over de ziekte van zijn vrouw Bartina, de kritiek van analisten op spelers en op ‘zijn’ Oranje, de overvolle agenda, Memphis Depay en zijn rol als opa. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV, werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Een portret van de nieuwe Lionel Messi: zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Voetbal

Ronald Koeman: ‘Ik ben een actieve opa’

Het Nederlands elftal haalde afgelopen zomer de halve finale van het EK. Daarin werd vlak voor tijd met 2-1 verloren van Engeland. Hoewel bondscoach Ronald Koeman terugkijkt op een sportief zeer geslaagd EK, kon zijn vrouw Bartina niet één wedstrijd bezoeken, mede omdat ze vlak voor het WK met spoed in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Vanuit hun woonplaats Barcelona kijkt Ronald in het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine terug op het EK en hij kijkt samen met Bartina terug op de bewogen jaren daarvoor. Ronald Koeman Met welk gevoel reisde jij af naar Duitsland voor het EK? “Met een heel goed gevoel. Ik was vol vertrouwen, hoewel we veel spelers hadden van wie we niet wisten of ze fit zouden zijn. Bij Frenkie de Jong had ik echt het gevoel dat hij dan wel niet de eerste wedstrijd zou spelen, maar gaande het toernooi toch van waarde kon zijn. In de eerste week in Zeist kreeg hij toch weer een reactie bij hogere belasting en daarom hebben we helaas moeten beslissen dat hij niet mee zou gaan. We hadden veel blessures bij onze middenvelders, Marten de Roon, Teun Koopmeiners, Mats Wieffer en ook Quinten Timber vielen weg. We hebben de afgelopen anderhalf jaar zo vaak spelers zien afhaken. En niet alleen bij ons, hoor. Frenkie speelde zijn laatste interland in september 2023, bijna anderhalf jaar geleden. Wat het EK zelf betreft: Memphis Depay was heel lang geblesseerd, maar net weer fit. Of hij wedstrijdfit was, moesten we afwachten. Na zijn goal tegen Oostenrijk dacht ik dat hij er weer zou staan, maar helaas hebben we het hele EK niet de Memphis gezien die we hoopten te zien. Hij vindt dat zelf ook, hoor. En alleen in wedstrijden kun je ervaren of een speler van het niveau Memphis er klaar voor is. Dus ik had goede hoop met Memphis. Voor de duidelijkheid, dit is geen kritiek op spelers of clubs. Spelers worden tegenwoordig optimaal verzorgd. Als je ziet wat spelers in de Premier League na een wedstrijd nog aan behandelingen krijgen, hoe ze worden begeleid, dat is niet te vergelijken met mijn tijd. Wij gingen na een wedstrijd uitgebreid eten in de stad.” En daarna doken jullie het nachtleven nog in. Lachend: “Ja, maar dat kan ook niet meer als je de wedstrijdschema’s van vandaag ziet. Het stoort mij ook heel erg dat de FIFA en UEFA daar niets mee doen en alleen maar meer wedstrijden en toernooien organiseren. Tot voor kort had je om de twee jaar een groot toernooi, het EK en het WK. Nu hebben we met die Nations League er elk jaar in de zomer een toernooi bij. En dan krijgen we in de zomer van 2026 een WK in drie landen - Canada, Amerika en Mexico - dat ook weer een week langer duurt dan het vorige WK. En er komt in de zomer van 2025 ook nog een WK voor clubs, waaraan 32 teams meedoen en dat een maand duurt… Het overvolle speelschema is aanwijsbaar de reden dat er zoveel spelers geblesseerd zijn. Die veel te volle kalender gaat allemaal ten koste van het voetbal en van de kwaliteit.” [caption id="attachment_20583" align="aligncenter" width="1921"] Ronald Koeman[/caption] Terug naar het EK en dan met name naar dat ene moment: de wissel in de eerste helft van Joey Veerman tegen Oostenrijk. Sta je nog steeds achter die beslissing? “Ja, voor honderd procent. Ik vond dat Joey niet goed speelde. Ik was verbaasd dat hij juist faalde in waar hij normaal goed in is: goede passes geven. Op de training liet hij het zien en dan wil je dat vertaald zien in de wedstrijd. In de eerste wedstrijd tegen Polen maakte hij al fouten in balbezit, toch wilde ik hem een tweede kans geven. Ik weet niet hoe het kwam. Het kan zijn dat hij druk voelde van critici die zeiden dat hij het nu ook eens op internationaal niveau moest tonen. De kwaliteit van Joey is de bal naar de goede kleur spelen. Dat was al niet voldoende tegen Polen, maar tegen Oostenrijk was het echt ondermaats. Natuurlijk overzag ik ook de gevolgen. Ik overlegde wat ik van plan was met de andere trainers en realiseerde me hoe zwaar zo’n beslissing zou vallen, maar op een gegeven moment vond ik dat ik de beslissing niet langer kon uitstellen. Joey heb ik na de wedstrijd en ’s avonds met rust gelaten. Ik zag dat hij helemaal kapot zat. Dan is het mijn taak als trainer om hem de volgende dag mijn beslissing uit te leggen, hem te helpen op de training en in gesprekken weer vertrouwen te geven. Joey nam me niets kwalijk. Ik heb als speler ook nooit de trainer de schuld gegeven als ik achter elkaar zes ballen bij de tegenstander inleverde. Ik heb hem ook weer gebracht in de eerstvolgende belangrijke wedstrijd die nog niet beslist was, de achtste finale tegen Roemenië, om te laten zien dat ik hem niet had afgeschreven. 'Ik zag dat Joey Veerman helemaal kapot zat. Dan is het mijn taak als trainer om hem de volgende dag mijn beslissing uit te leggen. Joey nam me niets kwalijk' Kijk, het menselijke aspect mag je als coach niet uit het hoofd verliezen, dat deed ik ook niet, en dat hoort ook bij deze tijd. In mijn tijd waren we veel harder voor elkaar en in de tijd van Johan Cruijff en Willem van Hanegem waren spelers nog veel harder voor en tegen medespelers in en buiten het veld. Ik verheerlijk die tijd niet hoor, maar soms mogen spelers ook wel iets harder voor en tegen elkaar zijn. De acceptatie van harde kritiek is wel heel miniem geworden.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Ronald Koeman is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV. Werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden. Ze vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi. Zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!
Het Nederlands elftal haalde afgelopen zomer de halve finale van het EK. Daarin werd vlak voor tijd met 2-1 verloren van Engeland. Hoewel bondscoach Ronald Koeman terugkijkt op een sportief zeer geslaagd EK, kon zijn vrouw Bartina niet één wedstrijd bezoeken, mede omdat ze vlak voor het WK met spoed in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Vanuit hun woonplaats Barcelona kijkt Ronald in het dubbeldikke jubileumnummer van Helden Magazine terug op het EK en hij kijkt samen met Bartina terug op de bewogen jaren daarvoor. Ronald Koeman Met welk gevoel reisde jij af naar Duitsland voor het EK? “Met een heel goed gevoel. Ik was vol vertrouwen, hoewel we veel spelers hadden van wie we niet wisten of ze fit zouden zijn. Bij Frenkie de Jong had ik echt het gevoel dat hij dan wel niet de eerste wedstrijd zou spelen, maar gaande het toernooi toch van waarde kon zijn. In de eerste week in Zeist kreeg hij toch weer een reactie bij hogere belasting en daarom hebben we helaas moeten beslissen dat hij niet mee zou gaan. We hadden veel blessures bij onze middenvelders, Marten de Roon, Teun Koopmeiners, Mats Wieffer en ook Quinten Timber vielen weg. We hebben de afgelopen anderhalf jaar zo vaak spelers zien afhaken. En niet alleen bij ons, hoor. Frenkie speelde zijn laatste interland in september 2023, bijna anderhalf jaar geleden. Wat het EK zelf betreft: Memphis Depay was heel lang geblesseerd, maar net weer fit. Of hij wedstrijdfit was, moesten we afwachten. Na zijn goal tegen Oostenrijk dacht ik dat hij er weer zou staan, maar helaas hebben we het hele EK niet de Memphis gezien die we hoopten te zien. Hij vindt dat zelf ook, hoor. En alleen in wedstrijden kun je ervaren of een speler van het niveau Memphis er klaar voor is. Dus ik had goede hoop met Memphis. Voor de duidelijkheid, dit is geen kritiek op spelers of clubs. Spelers worden tegenwoordig optimaal verzorgd. Als je ziet wat spelers in de Premier League na een wedstrijd nog aan behandelingen krijgen, hoe ze worden begeleid, dat is niet te vergelijken met mijn tijd. Wij gingen na een wedstrijd uitgebreid eten in de stad.” En daarna doken jullie het nachtleven nog in. Lachend: “Ja, maar dat kan ook niet meer als je de wedstrijdschema’s van vandaag ziet. Het stoort mij ook heel erg dat de FIFA en UEFA daar niets mee doen en alleen maar meer wedstrijden en toernooien organiseren. Tot voor kort had je om de twee jaar een groot toernooi, het EK en het WK. Nu hebben we met die Nations League er elk jaar in de zomer een toernooi bij. En dan krijgen we in de zomer van 2026 een WK in drie landen - Canada, Amerika en Mexico - dat ook weer een week langer duurt dan het vorige WK. En er komt in de zomer van 2025 ook nog een WK voor clubs, waaraan 32 teams meedoen en dat een maand duurt… Het overvolle speelschema is aanwijsbaar de reden dat er zoveel spelers geblesseerd zijn. Die veel te volle kalender gaat allemaal ten koste van het voetbal en van de kwaliteit.” [caption id="attachment_20583" align="aligncenter" width="1921"] Ronald Koeman[/caption] Terug naar het EK en dan met name naar dat ene moment: de wissel in de eerste helft van Joey Veerman tegen Oostenrijk. Sta je nog steeds achter die beslissing? “Ja, voor honderd procent. Ik vond dat Joey niet goed speelde. Ik was verbaasd dat hij juist faalde in waar hij normaal goed in is: goede passes geven. Op de training liet hij het zien en dan wil je dat vertaald zien in de wedstrijd. In de eerste wedstrijd tegen Polen maakte hij al fouten in balbezit, toch wilde ik hem een tweede kans geven. Ik weet niet hoe het kwam. Het kan zijn dat hij druk voelde van critici die zeiden dat hij het nu ook eens op internationaal niveau moest tonen. De kwaliteit van Joey is de bal naar de goede kleur spelen. Dat was al niet voldoende tegen Polen, maar tegen Oostenrijk was het echt ondermaats. Natuurlijk overzag ik ook de gevolgen. Ik overlegde wat ik van plan was met de andere trainers en realiseerde me hoe zwaar zo’n beslissing zou vallen, maar op een gegeven moment vond ik dat ik de beslissing niet langer kon uitstellen. Joey heb ik na de wedstrijd en ’s avonds met rust gelaten. Ik zag dat hij helemaal kapot zat. Dan is het mijn taak als trainer om hem de volgende dag mijn beslissing uit te leggen, hem te helpen op de training en in gesprekken weer vertrouwen te geven. Joey nam me niets kwalijk. Ik heb als speler ook nooit de trainer de schuld gegeven als ik achter elkaar zes ballen bij de tegenstander inleverde. Ik heb hem ook weer gebracht in de eerstvolgende belangrijke wedstrijd die nog niet beslist was, de achtste finale tegen Roemenië, om te laten zien dat ik hem niet had afgeschreven. 'Ik zag dat Joey Veerman helemaal kapot zat. Dan is het mijn taak als trainer om hem de volgende dag mijn beslissing uit te leggen. Joey nam me niets kwalijk' Kijk, het menselijke aspect mag je als coach niet uit het hoofd verliezen, dat deed ik ook niet, en dat hoort ook bij deze tijd. In mijn tijd waren we veel harder voor elkaar en in de tijd van Johan Cruijff en Willem van Hanegem waren spelers nog veel harder voor en tegen medespelers in en buiten het veld. Ik verheerlijk die tijd niet hoor, maar soms mogen spelers ook wel iets harder voor en tegen elkaar zijn. De acceptatie van harde kritiek is wel heel miniem geworden.” Helden Magazine nummer 74 Het eerste deel van het interview met Ronald Koeman is afkomstig uit Helden Magazine nummer 74. In het dubbeldikke jubileumnummer wordt uitgebreid teruggeblikt op het waanzinnige sportjaar 2024. Olympische Spelen Sportman van het Jaar Harrie Lavreysen komt aan het woord en tal van intimi verklaren het succes van de baanrenner die dit jaar drie keer olympisch goud en drie wereldtitels won. Ook powervrouwen Marit Bouwmeester en Sharon van Rouwendaal, allebei winnares van goud in Parijs en GOAT (Greatest Of All Time) in hun sport, doen hun verhaal. Nieuwe held Worthy de Jong, beroemd om het gouden schot waarmee hij de 3x3 basketballers de titel bezorgde, spreekt af met Victoria Koblenko. De gouden roeiers van de dubbelvier, Finn Florijn, Lennart van Lierop, Koen Metsemakers en Tone Wieten, komen samen voor een reünie op de Bosbaan. Hockeykeeper Pirmin Blaak bezorgde de Nederlandse hockeyers eindelijk weer goud, maar hij heeft er veel voor moeten opofferen. Over powervrouwen gesproken: wat te denken van Marianne Vos? Op haar 37ste behaalde de wielrenster olympisch zilver in Parijs en verzekerde zich van de wereldtitel op gravel. Puck Pieterse was op weg naar zilver op de mountainbike in Parijs. Toen reed ze lek. Vierde. Daarna pakte ze wel de wereldtitel in het veldrijden en ze werd wereldkampioen onder 23. Ze doet haar verhaal in de rubriek De Dag Dat Alles Misging. Sportjaar 2024 2024 was ook het jaar van de doorbraak van Joy Beune. Lang stond ze te boek als de vriendin van Kjeld Nuis, maar dit jaar groeide ze uit tot de nieuwe schaatskoningin. Ze won wereldtitels op de ploegenachtervolging en 5000 meter én werd glansrijk wereldkampioen allround. Tijd voor een schitterende shoot. En wat te denken van Jerdy Schouten? Hij veroverde de landstitel met PSV. Werd binnen no time een onmisbare schakel voor de ploeg van Peter Bosz en het Nederlands elftal. Ook werden hij en zijn vrouw Kirsten ouders van Gioia. “Ik heb het toch maar mooi geflikt.” Verder: Edwin en Annemarie van der Sar vertellen over het noodlot dat hen allebei trof: een hersenbloeding. Annemarie kreeg die in 2009, Edwin vorig jaar, vlak nadat hij opstapte bij Ajax. Edwin: “Mij is wel honderdduizend keer gevraagd of het door de stress is gekomen en of er een oorzaak te vinden was. Ik weet het niet.” Jorn, Inger en Kay zijn broers en zus én ze zijn alle drie handbalinternational. De weg naar de top ging niet altijd over rozen. Shorttrackster Selma Poutsma wil ook een topper op de langebaan worden. Ze vertelt dingen die je nog niet van haar wist. Een portret van de nieuwe Lionel Messi. Zijn naam is Lamine Yamal, zeventien jaar, nu al ster van Barcelona en EK-winnaar Spanje. Maar ook punt van discussie vanwege zijn afkomst. En nog veel meer!

Voetbal

Lasse Schöne: ‘Die finale was oersaai, niet om aan te gluren’

Lasse Schöne Voor het eerst in vijftien jaar, na Feyenoord in 2002, stond een Nederlandse club weer in een Europese finale. Dat leek aan het begin van het seizoen 2016/2017 ver weg. In de voorronde van de Champions League werd Ajax kansloos uitgeschakeld door Rostov (thuis 1-1, uit 4-1). Maar onder de nieuwe trainer Peter Bosz werd het in de Europa League poulewinnaar. Vervolgens werd thuis in de kwartfinale met 2-0 afgerekend met Schalke 04. In Gelsenkirchen stond het na negentig minuten echter ook 2-0, waarna de thuisclub in de verlenging een 3-0 voorsprong nam. Ajax toonde veerkracht, scoorde twee keer en bereikte zo de halve finale. Daarin ontmoette het Olympique Lyon, dat in het eerste duel met 4-1 verslagen werd. De 3-1-nederlaag in Frankrijk was net voldoende voor plaatsing voor de finale. Die eindstrijd op 24 mei 2017 in het Zweedse Solna, tegen het Manchester United van José Mourinho, werd een slaapverwekkende wedstrijd; leed dat verzacht had kunnen worden door ’m te winnen. Maar dat gebeurde niet. Lasse Schöne, inmiddels 38 en speler van NEC, blikt terug. “In de jeugd en mijn beginjaren als prof was ik een nummer 10. Zulke spelers waren ook mijn idolen: Michael Laudrup en Roberto Baggio. Bij Ajax was ik onder trainer Frank de Boer ook een nummer 10, en ook rechtsbuiten. Bij Peter Bosz, die in 2016 onze nieuwe trainer werd, was Davy Klaassen aanvoerder en nummer 10. Daarom vertelde ik Bosz dat ik ook op ‘6’ kon spelen. Daar zou hij over nadenken. Soms heb je een beetje geluk nodig. Ajax verloor in het begin van dat seizoen thuis van Willem II met 2-1. Ik speelde niet, maar toen we drie dagen later voor de beker weer tegen Willem II moesten, zei Peter: ‘Dit is je kans, hier heb je de aanvoerdersband en je speelt op 6; laat maar zien.’ We speelden een geweldige wedstrijd. We wonnen met 5-0 en ik scoorde. Later heb ik gehoord dat Peter na een kwartier zei: ‘Lasse is mijn nummer 6 dit seizoen.’ Dat is ook een mooie positie waar ik achteraf gezien wel eerder in m’n carrière had willen spelen, omdat je heel veel aan de bal komt. Het werd een goed jaar, waarin we helaas net een puntje tekortkwamen voor het kampioenschap, maar wel de Europa League-finale haalden. Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Lasse Schöne komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal. Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer! 
Lasse Schöne Voor het eerst in vijftien jaar, na Feyenoord in 2002, stond een Nederlandse club weer in een Europese finale. Dat leek aan het begin van het seizoen 2016/2017 ver weg. In de voorronde van de Champions League werd Ajax kansloos uitgeschakeld door Rostov (thuis 1-1, uit 4-1). Maar onder de nieuwe trainer Peter Bosz werd het in de Europa League poulewinnaar. Vervolgens werd thuis in de kwartfinale met 2-0 afgerekend met Schalke 04. In Gelsenkirchen stond het na negentig minuten echter ook 2-0, waarna de thuisclub in de verlenging een 3-0 voorsprong nam. Ajax toonde veerkracht, scoorde twee keer en bereikte zo de halve finale. Daarin ontmoette het Olympique Lyon, dat in het eerste duel met 4-1 verslagen werd. De 3-1-nederlaag in Frankrijk was net voldoende voor plaatsing voor de finale. Die eindstrijd op 24 mei 2017 in het Zweedse Solna, tegen het Manchester United van José Mourinho, werd een slaapverwekkende wedstrijd; leed dat verzacht had kunnen worden door ’m te winnen. Maar dat gebeurde niet. Lasse Schöne, inmiddels 38 en speler van NEC, blikt terug. “In de jeugd en mijn beginjaren als prof was ik een nummer 10. Zulke spelers waren ook mijn idolen: Michael Laudrup en Roberto Baggio. Bij Ajax was ik onder trainer Frank de Boer ook een nummer 10, en ook rechtsbuiten. Bij Peter Bosz, die in 2016 onze nieuwe trainer werd, was Davy Klaassen aanvoerder en nummer 10. Daarom vertelde ik Bosz dat ik ook op ‘6’ kon spelen. Daar zou hij over nadenken. Soms heb je een beetje geluk nodig. Ajax verloor in het begin van dat seizoen thuis van Willem II met 2-1. Ik speelde niet, maar toen we drie dagen later voor de beker weer tegen Willem II moesten, zei Peter: ‘Dit is je kans, hier heb je de aanvoerdersband en je speelt op 6; laat maar zien.’ We speelden een geweldige wedstrijd. We wonnen met 5-0 en ik scoorde. Later heb ik gehoord dat Peter na een kwartier zei: ‘Lasse is mijn nummer 6 dit seizoen.’ Dat is ook een mooie positie waar ik achteraf gezien wel eerder in m’n carrière had willen spelen, omdat je heel veel aan de bal komt. Het werd een goed jaar, waarin we helaas net een puntje tekortkwamen voor het kampioenschap, maar wel de Europa League-finale haalden. Helden Magazine nummer 73  Het eerste gedeelte van het interview met Lasse Schöne komt voort uit Helden Magazine nummer 73. Deze editie staat in het teken van het nieuwe voetbalseizoen, biedt uitgebreide aandacht voor wielrennen en besteedt ruimschoots aandacht aan de Paralympische Spelen. Cody Gakpo, de ster van het Nederlands elftal bij het afgelopen EK, siert de cover van Helden. In Liverpool krijgt hij nu te maken met nieuwe trainer Arne Slot en zijn assistent John Heitinga. Kan hij The Reds ook bij de hand nemen?  Voetbal  Naast Gakpo, waarbij het in het verhaal ook gaat over zijn tijd bij regerend landskampioen PSV, ook een uitgebreid interview met John de Wolf. Hij vertelt over zijn tijd met Arne Slot, Quilindschy Hartman, alzheimer en zijn imago. We maken ook kennis met het nieuwe kroonjuweel van Ajax: Jorrel Hato. In een turbulente periode bij de Amsterdamse club, ontwikkelt hij zich stormachtig. Ian Maatsen had een geweldig seizoen: haalde de Champions League-finale, kreeg een uitnodiging voor het EK en maakte een transfer naar Aston Villa. Hij doet zijn bijzondere verhaal. Wielrennen  Tom Dumoulin liet in 2015 in de Ronde van Spanje voor het eerst zien dat er een ronderenner in hem schuilde. Hij blikt uitgebreid terug op zijn indrukwekkende carrière. Een geweldige loopbaan had ook Annemiek van Vleuten. Aan de hand van foto's neemt ze ons, in aanloop naar de Tour de France Femmes die in Nederland start, mee terug in de tijd. De Tour de France voor vrouwen eindigt op Alpe d'Huez. Peter Winnen weet wat het is om te winnen op 'de Nederlandse berg'; hij flikte het twee keer. Hij neemt ons mee.  Paralympische Spelen  Paralympisch boegbeeld en atlete Fleur Jong kreeg bezoek van Victoria Koblenko. Niels Vink, een van de beste quad-rolstoeltennissers, vertelt zijn verhaal. Dat doet ook verspringer en sprinter Joël de Jong, kind van een donorvader en op jonge leeftijd getroffen door botkanker. Dinja en Joeri van Liere vormen een bijzonder duo: Dinja nam als dressuuramazone deel aan de Olympische Spelen in Parijs, terwijl haar broer Joeri, die als motorcrosser een dwarslaesie opliep, naar Parijs gaat als rolstoelbasketballer. Een dubbelinterview.   Nog meer Helden  Verder in deze editie van Helden: tennisser Jesper de Jong vertelt in aanloop naar de US Open onder andere over Carlos Alcaraz, Jannik Sinner, Tallon Griekspoor en zijn trouwste fan: zijn opa. Jelto Spijker is een opvallende verschijning in de machowereld van het waterpolo; hij is keeper en kwam op zijn zeventiende uit de kast. En nog veel meer!